„Jeżeli idziesz z piłką, chcesz rzucić bramkę, a sędziowie gwiżdżą faul w ataku, to w następnym ataku czujesz niepewność. U Chorwatów w takich sytuacjach gwizdali rzut karny. I to jest ta różnica.”

„Moleenar rozegrał najgorszy mecz swego życia: 2 razy faulował w polu karnym, z czego raz był rzut karny, strzelił bramkę, poza tym wydawało się, że nie ma szans upilnować Dahlina, a mimo to jego drużyna wygrała mecz…”

„Kiedyś, przed laty, w ostatniej sekundzie obrzydliwie ustawionego meczu o Mistrzostwo Polski, sędzia podyktował karnego w samej końcówce. Straszny mecz. Kibice rzucali butami. Prowadziliśmy 19:18. Rzuciłem 12 bramek. Ostatnie dwie sekundy… a sędzia na chama dyktuje dla nich rzut karny. Piłkarze wzięli się do bójki. A ja odkręciłem korek i wylałem mu na głowę całą flaszkę zimnej wody…”

„Mnie się wydaje w tej chwili, że bramka jest okrągła, a piłki są dwie.”

„Ale w dniu, w którym wszystko sprzysięgło się przeciw nam, zaczynając od upału, nie było możliwe wygrać. Trener zwykle szuka wymówek po niewygranym meczu, ale mieliśmy trzy sytuacje sam na sam, gwizdano w pierwszej połowie spalone, których nie było.”

„Nie no. Ja wolę nie patrzyć w oczy. Wolę patrzeć na ręce, gdzie są ustawione. Tym bardziej, że w siatkówce akcje, szczególnie w ataku, wykonuje się w ułamku sekundy. Trzeba podejść do piłki błyskawicznie, nie ma czasu na zastanawianie się, nie ma czasu na myślenie, co by tu zrobić. Trzeba często wykonywać rzeczy prawie jak automat. Krótki rzut oka na ręce, jak są ustawione. Trzeba dobrze zaatakować. Nie, ja w oczy nie patrzę.”

„Piłka jest okrągła, a bramki są dwie, albo my wygramy, albo oni.”

„Piłka obiegła całe pole karne.”

„Poborsky dośrodkowywał tam piłkę z rzutu karnego.”

„Po zielonej trawie piłka goni,
albo my wygramy, albo oni,
albo będzie dobrze, albo będzie źle,
piłka jest okrągła, a bramki są dwie.”