„Chciałbym jednak uniknąć mówienia o mądrych i głupich. W obu tych środowiskach mam wielu znajomych.”

„Mam już dosyć głupich ludzi, którzy mówią mi jak mam żyć.”

„Nędzne moje słowa
Ale one echem się odbijają od was i rosną
Waszą powagą – powagą nie tego
Kto mówi, a tego kto słucha.
(…)
Głupio mówię
Ale wy mądrze mnie słuchacie, i dlatego
Mądry się staję.”

„Jeden ze znajomych skarżył się: – Moja żona mówi, mówi i mówi, ale nie mówi tego, co mówi.”

„Ludzie są tak cholernie mądrzy, oni są tak mądrzy, że oni siedzą, zakompleksieni, smutni i biedni za swoim głupim komputerkiem i ekranem, i tam kryją swój świat, i tam zmieniają świat, ale potem, jak wychodzą z tego domku swojego, to mówię wam, to jest tak ciężkie, to życie potem, ono jest tak ciężkie.”

„Ja zarówno w Ameryce, jak i w Paryżu nigdy nie byłem w środowiskach tak zwanych emigranckich. Wystrzegam się tego jak ognia. Bo to są ludzie, którzy koniecznie chcą robić kariery, więc mnie nie bardzo interesują, albo tacy, którzy utracili wszystko, wyjeżdżając z Polski i zrzędzą. W obu przypadkach mi to nie leży.”

„Z dwóch mądrych mądrzejszy jest ten, który mniej mówi.”

„Jako jeden z wielu nagrywanych przez kamery nie mam nic sensownego do powiedzenia… Ale przynajmniej mówię o tym wprost.”

„Nie było rozróżnienia że, (…) to on jest takiego czy innego wyznania. Dla mnie była to rzecz absolutnie bez różnicy. (…) Do dziś otrząsam się jak ktoś mnie nazywa filosemitą, ponieważ jestem przekonany, że ponieważ znam dużo więcej Żydów niż wielu moich rodaków to znam również dużo więcej głupich Żydów, których wcale nie lubię. Tak jak znam dużo więcej głupich Polaków – od przeciętnego Amerykanina – których też nie bardzo lubię, bo po prostu jak się wielu ludzi zna to procentowo zna się różnych ludzi. (…) Z chwilą kiedy chodziłem do szkoły, zacząłem słyszeć od różnych kolegów różne rzeczy o Żydach według takich (…) schematów (…) i pamiętam doskonale jako chłopiec, że chciałem być ważny i wobec tego mówiłem do tych kolegów: a jakich ty Żydów znasz? Na to oni mówili: nie znam. A ja znam i to są niejednokrotnie bardzo sympatyczni ludzie! Bo przypominam sobie znajomych mojej matki i mojego ojca. Nie powodowało to końca dyskusji ale oni trochę milkli bo nie mieli nic do powiedzenia.”

„Nie mała mądrość: mądrze mówić; lecz największa: mądrze czynić.”