„Do Angoli, szybko i z siłą!”

„Pozwólmy uwolnić nasze wolne głosy,
Dla sławy narodów Afryki.
Będziemy maszerowali, bojownicy Angoli,
W solidarności z ciemiężonymi narodami.
Będziemy walczyć wytrwale dla Pokoju,
Razem z postępowymi siłami świata!”

„Po strajkach w Lublinie w lipcu 1980 r. i wybuchu miesiąc później strajków na Wybrzeżu spotkałem się z prof. Wiesławem Chrzanowskim. Podczas rozmowy w parku na ławce (by uniknąć podsłuchu) postanowiliśmy razem pojechać do Gdańska, by pomóc strajkującym stoczniowcom. Przyłączył się do nas jeszcze mecenas Władysław Siła-Nowicki. Razem dostaliśmy się do Stoczni Gdańskiej. Tam szybko zorientowaliśmy się, że przywódcy stoczniowców są już otoczeni doradcami z KOR. Wśród nich byli: Bronisław Geremek, Tadeusz Mazowiecki i Jacek Kuroń. Szybko doszło do spięcia z nimi, ponieważ nie chcieli dopuścić mnie i mec. Siły-Nowickiego do grona doradców. Doszło nawet do tego, że Mazowiecki siłą wyprowadził mnie z sali.”

„Mama opowiadała, że obie z siostrą szybko rozwijałyśmy się fizycznie. Może dlatego, że dzieci zawijało się wtedy w takie duże chusty i trudno było się z takiego becika wydobyć. Mimo to próbowałyśmy – może stąd ta siła? Żeby mnie omotać, trzeba było się ze mną siłować. Od początku było więc dla mnie naturalne, że wolność trzeba sobie wywalczyć.”

„Zespół to ogromna siła studentów kończących szkołę teatralną: dobrze się poznali przez lata, grają dyplom. Ale za chwilę rozjadą się po teatrach w całej Polsce, będą osamotnieni i ich szlachetność szybko się rozproszy, a w jej miejsce zacznie wdzierać się zwątpienie, znudzenie i rutyna.”

„Nie można na siłę być poetą, ale też nie sposób na siłę nim nie być.”

„Nie ma materii bez siły! Nie ma siły bez materii.”

„Wadą siły jest nadmierna wiara tylko w siłę.”

„Najpotężniejszą siłą we wszechświecie jest siła woli.”

„Na miejsce siły publicznej – siłę kolektywną.”