„Nie mam wątpliwości, że Lwów i Kraków mogą i na pewno powinny stać się poważnymi ośrodkami kulturowymi i turystycznymi europejskiej Galicji. W obrębie wspólnego kulturowo-historycznego regionu działania tych miast – co postuluje Riabczuk – mogą nabrać nowej dynamiki i przenieść się w etnicznokulturowy i geopolityczny wymiar. Dzięki geograficznej i kulturowej bliskości Polski i Ukrainy, Lwów może bowiem stać się pewnego rodzaju „lokomotywą”, ciągnącą resztę Ukrainy w kierunku Zachodu i Unii Europejskiej.”

— Jarosław Hebel

Piórem o książkach. Zbiór recenzji z miesięcznika „Dziś” M.F. Rakowskiego

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

dzięki , kierunek , miasto , unia , region , miasto , rodzaj , działać , wymiar , zachód , dynamika , wątpliwość , lokomotywa , lokal , reszta

Jarosław Hebel 49

dziennikarz polski 1974

Podobne cytaty

„Wegetarianizm i rowery to symbol nowinek kulturowych, które promuje Unia Europejska.”

Jacek Sasin (1969) polski polityk

Źródło: Najlepsze cytaty tygodnia https://www.newsweek.pl/polska/cytaty-tygodnia-najlepsze-cytaty-minionego-tygodnia-tylko-na-newsweek/42c9zx5, newsweek.pl, 9 stycznia 2016.

„Tymczasem w społeczeństwie II Rzeczypospolitej dominowała warstwa chłopska, i to w liczbach bezwzględnych (…) ludność rolnicza i wiejska stanowiły blisko 70 proc. społeczeństwa. Tylko kilka miast miało wielkomiejski charakter – Kraków, Lwów, Warszawa, Poznań. Duża część ludności klasyfikowanej jako miejska mieszkała w miasteczkach liczących ok. 5 tys. mieszkańców. Nie były to centra kulturowe i w zasadzie od wsi się nie różniły. II Rzeczypospolita była żywiołem wiejskim.”

Jacek Wasilewski polski socjolog

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej, Nie wstydź się swojego chłopa, „Gazeta Wyborcza”, 30 czerwca-1 lipca 2012.

„Szczecin jest miastem najbardziej zróżnicowanym kulturowo. Jego mieszkańcy wywodzą się ze wszystkich regionów przedwojennej Polski i ze wszystkich jej grup mniejszościowych. W mieście tym nie było nawet jakiejś szczególnie dominującej grupy, tak jak na przykład w Gdańsku, gdzie skupiła się inteligencja wileńska, czy we Wrocławiu, do którego przeniesiono tradycję lwowską. W Szczecinie nikt nikomu nigdy nie mógł narzucić własnej tradycji bądź spuścizny kulturowej. Jedyną płaszczyzną porozumienia okazał się zatem polski język literacki. Trudno jednak spodziewać się, aby pozbawiony regionalizmów język mógł być elementem integrującym.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W centrum czy na peryferiach kontynentu? Miasto w poszukiwaniu własnej tożsamości – „Szczecin. Odrodzenie miasta” (Deutsches Kulturforum östliches Europa, 2017)

„Eskalacja napięcia miedzy Rosja i Ukraina na Morzu Azorskim wymaga reakcji całej Unii Europejskiej. Polska powinna być ambasadorem Ukrainy w Unii. Trudno odgrywać taka rolę jeśli polski rzad jest skłócony z UE.”

Ryszard Petru (1972) polski ekonomista i polityk

o incydencie w Cieśninie Kerczeńskiej, gdzie jednostki rosyjskiej straży przybrzeżnej ostrzelały okręty Marynarki Wojennej Ukrainy, które usiłowały wpłynąć na Morze Azowskie.
Źródło: tokfm.pl http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,130517,24213001,wpadka-ryszarda-petru-pomylil-nazwe-morza-na-ktorym-doszlo.html, 26 listopada 2018 r.

„Ja Polak ze Lwowa dumny jestem z tego, że Lwów jest ukraińskim miastem.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: wywiad dla ukraińskiej gazety "Wysokoj Zamok", 5 lipca 1992.

„Czeka nas arcytrudna rozgrywka, zdobywanie Himalajów bez sprzętu alpinistycznego, ze zbuntowaną drużyną o schodzącymi co chwilę lawinami. Na pewno będziemy musieli z Moskwą rozmawiać, ale co do pryncypiów i europejskich celów nie zmienimy zdania. Celem Moskwy jest niedopuszczenie do zwrotu Ukrainy na Zachód i podpisania umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską. A wiadomo, że do tego właśnie zmierza Poroszenko.”

Roman Zwarycz (1953)

Źródło: Michał Kacewicz, Czy Poroszenko uratuje Ukrainę?, „Newsweek” nr 23/2014, 2–8 czerwca 2014, s. 71.

„To, co potrafi łączyć ludzi, to spotkanie, wspólne doświadczenie, a więc raczej wspólna aktywność niż abstrakcyjna teoria. Własny partykularyzm przekracza się we wspólnym działaniu, wspólnym doświadczeniu, wspólnej pamięci. W naszej tradycji mamy tu sporo kulturowych zasobów, choćby w pismach i praktyce działania takich postaci jak Jacek Kuroń czy Václav Havel.”

Sławomir Sierakowski (1979) socjolog i publicysta polski

Źródło: Minimum wspólnego działania, krytykapolityczna.pl, 19 maja 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/SeriaIdee/SierakowskiMinimumwspolnegodzialania/menuid-82.html

„Osią dziejów ludzkości na globie ziemskim nie jest walka ducha z materią, egoizmu z altruizmem, Boga z szatanem, nie jest też walka ani ras ani klas, lecz walka o władztwo nad człowiekiem. (…) Każdy z nas jest polem zaciekłego boju między ciągiem kulturowym i ciągiem wspakulturowym.(…) Ciąg kulturowy jest procesem stawania się, wzbierającej potęgi i mocy, bogactwa i dynamiki życia.”

Jan Stachniuk (1905–1963) polski filozof kultury, publicysta

Człowieczeństwo i kultura (1946)

„(…) język działania nie należy do „natury” ani „rzeczywistości”, jest konwencjonalny i kulturowy, a także posiada swoją semiologię, która jest kinezyką i spokrewnioną z nią proksemiką.”

Umberto Eco (1932–2016) włoski filozof i pisarz

Źródło: Pejzaż semiotyczny

„Uczucie nie jest działaniem samym w sobie, lecz energią wewnętrzną popychającą nas do działania i nadającą naszym czynom „tonalność” i szczególny „koloryt”.(…) Energia ta oddziałuje jednocześnie na poznanie, afekty, osądy, motywacje i ciało. Uczucia nie należą do rzeczywistości o charakterze przedspołecznym czy przedkulturowym, uczucia mają wymiar kulturowy i społeczny.”

Eva Illouz (1961)

Źródło: Les sentiments du capitalisme, Paryż 2006.

Tematy

Jarosław Hebel 49

Podobne cytaty

Pokrewne tematy