„Ot, i jesień gospodarna,
Już się zbliża uroczyście;
Poskładała złote ziarna,
Pozłociła drzewom liście.
(…)
Kto pracował całe lato,
Ten z zimowej szydzi grudy:
Oh! bo jesień mu bogato,
Umie spłacić wszystkie trudy.
(…)
Tylko próżniak i ladaco,
Niech nie żąda jej litości;
Bo kto z młodu gardzi pracą,
Ten na starość słusznie pości.”

Tematy

starość , lato , praca , lista , list , zimowy , pracujący , bogaty , złoty , jesień , litość