„Bywają dwa rodzaje ministrów finansów: jedni odchodzą w hańbie, a drudzy – we właściwym czasie.”

„Ministrowie przychodzą i odchodzą, a armia jest jedna – jako opoka Rzeczpospolitej.”

„Uważam za słuszne i ładne odchodzenie z areny we właściwym czasie, a nawet trochę za wcześnie. Byle tylko nie za późno!”

„Musisz bowiem, Sanczo, wiedzieć, że dwa są rodzaje rodów na świecie; jedne początek biorą i wywodzą się od książąt i monarchów, lecz z biegiem czasu upadły i kończą się jednym punktem jak piramida wywrócona; inne biorą początek z niskiego stanu, a wznoszą się ze stopnia na stopień, aż dojdą do tego, że stają się wielkimi panami; tak więc różnica polega na tym, że jedni byli tym, czym już nie są, zaś drudzy są tym, czym nie byli.”

„Ministrem to się bywa, a przyjaciół to się ma.”

„Jeśli minister finansów jest lubiany, to znaczy, że jest zły.”

„Dla ministra finansów najbardziej miękką pościelą jest twarda waluta.”

„(…) uderzyła ją prosta prawda: że czasem rzeczy najzwyklejsze – kiedy się je dzieli z właściwymi ludźmi – bywają niezwykłe.”

„Chciałem być w rządzie, a czy ministrem finansów, czy gospodarki… Ale taka była prośba premiera, by ktoś zaufany kierował klubem.”

„Są dwa rodzaje miłośników demokracji: jedni lubią w niej „demos”, inni – „krację.””