„Nie chcę być bardziej ani mniej zapamiętany niż drzewo przy drodze.”

„Na rozwidleniu dróg gdym stanął, wybrałem tę mniej uczęszczaną.”

„Kiedyś zabijano białą bronią, więc agresja miała bezpośrednie przełożenie na zadawane straty. Przebieg konfliktów był bardziej klarowny i mniej brutalny. Nie ginęło tylu cywili i nie burzono miast. Swoją drogą, walki były znacznie bardziej interesujące.”

„Zabiegać o awans służąc szczerze zwierzchnikowi to tak jak chcieć wejść na krzywe drzewo i trzymać się złamanego konara.”

„sklonowany
embrionalny
drzewo pięciopalczaste
drzewo rozumne
las homoidalny”

„Im bardziej się śpieszę, tym bardziej nikt mi nie chce ustępować z drogi.”

„Gdy chcę, by moi ludzie coś naprawdę zapamiętali – mówię to im z podwójną wulgarnością. Być może nie brzmi to miło jakimś starszym paniom siedzącym na popołudniowej herbatce, ale pomaga moim żołnierzom zapamiętać. Nie poprowadzisz armii bez bluźnierstw, co więcej muszą to być elokwentne bluźnierstwa. Armia bez przekleństw nie wywalczyłaby sobie drogi z obsikanej papierowej torby. Co do moich komentarzy – na Boga, po prostu czasem daję się ponieść swojej własnej elokwencji.”

„Wydaje mi się, że jeśli ja, albo ty musielibyśmy wybrać pomiędzy dwoma drogami, myślenia czy działania, powinniśmy zapamiętać naszą śmierć, aby nasza śmierć nie przyniosła światu przyjemności.”

„Wiedza naszych ojców jest materią utkaną ze zdań. W naszych rękach rozwija się ona i zmienia na drodze mniej lub bardziej dowolnych i świadomych rewizji i uzupełnień, na które wpływa mniej lub bardziej pośrednio nieprzerwany ciąg naszych doznań zmysłowych. Jest to tkanina szara, biorąca czerń od faktów i biel od konwencji. Nie znajduję jednak rzeczowych powodów, by mniemać, że są w niej nici całkiem czarne lub też całkiem białe.”

„Dzięcioł w drzewo stukał,
dziewczę płakało;
dzięcioł w drzewo stukał,
dziewczę płakało;
dzięcioł w drzewo, proszę, proszę,
a dziewczynie łzy jak groszek
albo jak te perły,
względnie kakao.”