„Nigdy nie chciałem grać świętych. Sam nigdy święty nie byłem, a poza tym są to na ogół dość nieciekawe postacie.”

„Nie jestem święty, nigdy nie byłem. Jestem zwykłym, skromnym człowiekiem; z reguły grałem zwyczajnych – a zatem grzesznych – ludzi. Miałem dobre życie. A najważniejsze, że wszystko może się jeszcze zdarzyć.”

„Chciałbym pracować z dobrymi reżyserami. Chciałbym, żeby pomagali mi tworzyć postacie, a nie grać siebie.”

„Święty, który wie, że jest świętym, nie jest świętym albo mówiąc dokładniej: już nim nie jest.”

„(…) każdy casting daje szansę na przyjrzenie się nowym ciekawym ludziom, których w naszym teatrze, przy tej obsadzie i tym zawrotnym tempie, w którym gramy, nigdy dość. Uważam, że takie castingi powinny obywać się regularnie co dwa, trzy miesiące.”

„Nigdy nie byłem basistą. Nigdy na niczym nie grałem. Trochę tylko na gitarze podczas nagrań, i trochę na basie, ponieważ chcę czasem usłyszeć „dźwięk”, jaki wydaję gdy uderzam w strunę gitary basowej […] Ale nigdy nie interesowałem się grą na basie. Nie jestem zainteresowany grą na instrumentach, i nigdy nie byłem.”

„(…) role negatywne chyba łatwiej jest zapamiętać. No i są ciekawsze. Na ogół postacie pozytywne są mdłe, „maślane”, a negatywne zawsze niosą w sobie pierwiastek energii. Chyba każdego aktora pociągają takie role: są wyzwaniem, uruchamiają wyobraźnię.”

„Teraz już wiem, że nigdy nie przestajemy grać i nigdy nie przestajemy obserwować siebie, jak gramy.”

„Nigdy nie patrzę na graną postać pod kątem tego, czy chciałbym z nią iść na piwo.”

„Jakby każdy chciał grać pierwsze skrzypce, nigdy byśmy nie stworzyli orkiestry.”