„Pisarz X? Bóg mu nie dał talentu. On twierdzi, że nie przyjął, bo jest ateistą.”

„Chciałem zostać piłkarzem, ale gdy zorientowałem się, że Bóg nie dał mi dość talentu, postanowiłem zostać przy futbolu w inny sposób.”

„Gdyby nie było Boga, nie byłoby ateistów.”

„Ważne jest tylko to, żeby pisarz nie dał się zdeprawować przez medialne i rynkowe reguły.”

„Dzięki Bogu jestem ateistą.”

„Jestem ateistą… dzięki Bogu!”

„Czy jest pisarz, który pisałby tylko dla potomnych? Nie, nawet jeśli tak twierdzi; gdyż może jedynie wyobrażać sobie potomnych na podstawie tego, co wie o współczesnych.”

„Ateiści denerwują mnie, bo ciągle mówią o Bogu.”

„Największą wiarę mają ateiści: wierzą, że Boga nie ma.”

„(…) ateiści utrzymują, że religia, której trzeba się uczyć z książek napisanych przez ludzi nie może być prawdziwa. Wydaje się jednak, że nie dostrzegają oni, iż poza drukowanymi księgami (…) Bóg dał nam jednocześnie do czytania wielką Księgę Natury; i nie mogą oni twierdzić, że tam tkwi nieprawda – stoją wobec faktów (…) Nie sugeruję studium jako formy obrzędu, czy namiastki religii, ale zachęcam do traktowania rozumienia przyrody jako kroku, w pewnych przypadkach zbliżających do religii.”