„Opozycja nie boi się żelaznych łóżek i więziennej kaszy.”

„Poprosiłem: „Ty mi dobrego nasienia marchwi i kaszy możesz przywieźć?” Prawda, przyniósł. Nie dał, a rzucił tak: na, mówi, opozycja, bierz, sadź. Wziąłem, posiałem – nie wzeszło nic.”

„Zaniepokojeni komuniści chińscy cenzurują każde doniesienie ze zbuntowanego Kairu i Tunisu, a publicyści rosyjscy zastanawiają się, czy rewolta może być zaraźliwa. Życzyłaby sobie tego rosyjska opozycja, nie wyklucza tego Gorbaczow, a Kreml boi się bardziej niż epidemii dżumy.”

„Opozycja bzykającego komara też jest opozycją.”

„Redaktor: To co, teraz do łóżka i spać!
Paweł Zagumny: Do łóżka to tak, ale spać potem.”

„Czy istnieje w Czeczenii opozycja? Nie. A co to takiego opozycja?”

„Gryzę poduszki, zaciskam pięści na żelaznych prętach łóżka. Nie powinienem był tu przyjeżdżać. Tam byłem zobojętniały i często pozbawiony nadziei. Nigdy już nie wrócę do tego stanu. Byłem żołnierzem, a teraz jestem niczym więcej, jak bólem z powodu siebie, z powodu matki, z powodu wszystkiego, co jest tak beznadziejne i bez końca.
Nie powinienem był jechać na urlop.”

„Poczęstuj mnie łóżkiem!”

„Przeklinam tylko w łóżku.”

„Dwie rzeczy są w życiu bardzo istotne: dobre łóżko i wygodne buty. Człowiek jest bowiem albo w łóżku albo w butach.”