„Nie chciałabym stąd emigrować. Chociaż denerwuje mnie, że jest to kraj żyjący w permanentnym stresie. Wolność mam w Gruzji, do której ciągle wracam. Tam czuję swobodę, odlot. Robię się na przykład cudnie cyniczna i złośliwa.”

„Kobiety, które ciągle trzeba pocieszać i pchać do przodu, aby coś robiły, denerwują mnie i drażnią.”

„Mam bardzo głębokie przekonanie, że trzeba się dzielić, a ja dostaję w życiu dużo dobrych rzeczy, bardzo wielu ludzi daje mi swoją dobrą energię i czuję się zobligowana, żeby ją puszczać dalej w obieg, bo ona wraca i im chętniej się to robi i im mniej się przy tym kombinuje, tym ona łatwiej wraca i wraca w większych ilościach, więc tak naprawdę robię to z czystych egoistycznych pobudek, żeby wracała do mnie dobra energia.”

„Nie muszę ciągle chodzić w góry. Jak mam ochotę, to idę, jak nie mam, nie idę. Na tym wolność polega, że robię, co chcę. Nie jestem pod pręgierzem. Nie muszę rano wstać, iść do pracy i siedzieć przed komputerem 12 godzin. Mam, co chciałem, gram, robię to, co kocham, i jest mi to bardzo na rękę. Bo tak naprawdę nie lubię siedzieć długo w jednym miejscu. Jak jestem za długo na Podhalu, to zaczynam czuć znużenie, bo tam się nic nie dzieje. Czas płynie wolniej i w pewnym momencie człowieka dopada nuda. Warszawa z kolei wysysa z człowieka energię, jesteś w wiecznym pośpiechu, stresie, nie możesz złapać oddechu, nie ma tu przestrzeni. Jestem w idealnej sytuacji z tym moim muzykowaniem, bo często wyjeżdżam i zmieniam miejsca. Muzyka daje mi wolność.”

„Całkowita wolność od stresu to śmierć, gdyż stres obecny jest w każdym ludzkim działaniu.”

„Zastanawiam się, co robisz i czy nie chcesz uciec stąd,
ciągle czekam, aż ktoś wreszcie temu miastu utnie prąd,
chcę powodzi, zanim uschnie ląd,
krzyczę, że cię kocham, ale nie wiem, czy to już nie błąd.”

„Mam szczęście, bo mój zawód jest moją pasją. Mnie to interesuje i nie czuję póki co przesytu. Chociaż czasem robię sobie miesięczną kwarantannę i nie chodzę do kina, teatru… tak dla higieny osobistej.”

„Osobiście czuję się totalnie swobodna. Naprawdę nie muszę brać do ręki sztandaru i chodzić na manify, gdyż uważam, że moja wolność jako kobiety zależy tylko ode mnie. Ja tę wolność mam, mogę wszystko, co tylko będzie mi się chciało.”

„Tęsknimy za tym, co jest gdzie indziej. W Chinach tęskniłem za wolnością, która jest na Zachodzie. Tu, chociaż mam tę wolność, brakuje mi życia w Chinach.”

„Jeśli umiemy dać ukochanej osobie wolność, ona będzie chciała do nas wracać.”