„Mówić to znaczy zasiewać – nie należy nigdy mówić nic takiego, czego nie chciałbyś zerwać.”

„Mówić znaczy także być. Słowo i gest to ludzka myśl. Nie należy mówić po próżnicy.”

„Jeżeli kobieta światowa mówi „nie” – to znaczy „być może”.
Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „tak”.
Jeżeli mówi „tak” – to znaczy, że nie jest kobietą światową.
Jeżeli dyplomata mówi „tak” – to znaczy „być może”.
Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „nie”.
Jeżeli mówi „nie””

„Są rzeczy straszne, o których mimo wszystko należy mówić. I nie dlatego, że one więcej się nie zdarzą. Zdarzą się. Ale chcę dołączyć się do głosu walczących o to, żeby „nigdy więcej.””

„Dobry Czech to taki Niemiec, który mówi po czesku.”

„Tysiące razy mówiła sobie, że ostatecznie można zerwać zaręczyny. Przecież nie musi się poddawać. I tysięczny raz powtarzała sobie, że jeśli chcą się od niej uwolnić, nie powinna tu dłużej przebywać. I postanowiła, sobie samej na przekór, nie nalegać na zerwanie zaręczyn. A może nadarzy się jakaś okazja i będzie mogła się sama utrzymać – ale jak? Za co? Co ona potrafi? Czego ją nauczono?”

„Mówię często, że należę do ariergardy, mimo tak ujemnego dzisiaj znaczenia tego słowa (teraz to przecież nic innego jak zacofanie), ale ariergarda naprawdę znaczy – tylna straż, a ja chcę się zaliczać do tylnej straży, która czegoś chroni, żeby nie zginęło, nie przepadło…”

„No i co tu mówić o postępie, kiedy za Hitlera taka rzecz nigdy by się nie zdarzyła?”

„Dobry dziennikarz to taki, który pisze nie to o czym się mówi, a to o czym należy.”

„O zmarłych należy tylko mówić dobrze, albo nie mówić nic.”