„Warszawka to jest jedno z najbardziej skundlonych pojęć i śmieję się z niego, a jednocześnie do niego przynależę, ale mnie to w ogóle nie obchodzi.”

„To, że w buddyzmie nie istnieje pojęcie Boga osobowego, wydaje mi się najbardziej atrakcyjne. To znaczy, można wyznawać światopogląd naukowy i jednocześnie być buddystą.”

„(…) szczęście jest czymś równie zaskakującym jak pech. Jedno i drugie nie ma żadnej przyczyny – nie jest ani nagrodą, ani karą. Po prostu jest – najbardziej niezrozumiałe ze wszystkich pojęć.”

„Dlaczego politeizm jest jedną z najdawniejszych i najbardziej rozpowszechnionych religii, chociaż jest wierzeniem mylnym?
„Gdy poprzez stopniową inwolucję w świecie grubej materii upadły duch ludzki zatracał coraz bardziej pamięć o Ojcu i Stworzycielu, przypominała mu Go cała przyroda tajemniczą swą mową. Wszystko, co przewyższało zakres jego pojęć nabierało dla niego mocy boskiej, a że otaczało go wiele przeróżnych tajemnic i wiele niepojętych dla niego potęg przyrody, powstawała w jego umyśle, wiara w wiele różnych bóstw. Ale zawsze istnieli ludzie świata, którzy rozumieli iż mnóstwo różnych sił nie może rządzić światem bez wyższego kierownictwa i ci wznosili się do pojęcia jednego Boga.””

„Ona nie ma pojęcia. W ogóle nie rozumie, jak ludzie na nią reagują.”

„Tylko rozbitek, który uniknął śmierci na tonącym okręcie, może pojąć psychikę człowieka, który śmieje się wyłącznie dlatego, że może oddychać.”

„co się zaś tyczy pojęcia „dobra” i dążeniu ku niemu, to uznanie pomocy wzajemnej za podstawowy rys w życiu wszystkich istot żywych niewątpliwie stanowi prawdę budzącą entuzjazm”

„„Czas”, który płynie, nie może zostać „schwytany”, a niezmienny „czas”, który można by „schwytać” – nie istnieje. Jak więc w sensowny sposób można mówić o czasie, który jest niemożliwy do pojęcia?
Jeżeli czas jest uzależniony od bytu, jak więc może być oddzielony od niego? Nie ma takiego bytu, który by istniał [niezależnie], jak więc czas może stać się (czymś takim)?”

„Myślę, że Polacy w ogóle nie mają świadomości tego, jak wiele mogliby zrobić. I mają złe pojęcie o pomocy.”

„Są sprawy, (…) o których nie masz pojęcia. Nie zetknęłaś się nigdy z nimi. I dobrze. Bo je trudno przeżyć, a jeszcze trudniej zapomnieć, okaleczają cię na zawsze. Nie istnieje na nie lekarstwo. Stajesz się żywą raną, która jedynie od czasu do czasu zasklepia się, zasycha, a potem nagle otwiera i zaczynasz krwawić od nowa.”