„Ale ta mała urosła! Kiedyś miałem ją blisko serca, teraz mam ją powyżej uszu!”

„Nie hodować nawet najmniejszego wężyka, bo on tak urośnie, że kiedyś nas udusi. Te węże, to nasze wady, które nas dzielą i wtedy nie ma jedności między nami, nie ma jednego ducha i jednego serca wszystkich wierzących.”

„U mnie jest blisko z serca do papieru.”

„To boli – kiedyś blisko, teraz sobie obcy ludzie
I trudno, tak musiało być, nie mam złudzeń.
Nie mam pretensji, nie czuję nienawiści.
Wszystkiego najlepszego, obcy jest mi smak zawiści.
Mszczą się słabi.”

„Kiedy jestem z kimś blisko, oddaje mu całe serce. Nie wierzę w półśrodki ani kompromisy. Kompromis nic dla mnie nie znaczy. Daje wszystko, co mam, bo taki już jestem.”

„Sięgłem… bo miałem blisko (daleko – „sięgnąłem”).(…) i poszłem… bo miałem blisko (daleko – „poszedłem”).”

„Widzisz, mała, jak to jest,
Tyle serca, taki gest.”

„Rozpoznać szczęście, kiedy leży u twoich stóp, mieć odwagę i zdecydować, by pochylić się, chwycić je w dłonie… i zatrzymać. To mądrość serca. Mądrość, która jest tylko logiką to mała.”

„To, że masz uszy, nie jest mi całkiem nieznane, ale czasem ktoś ma dwoje uszu a nie chce słyszeć tego, co powinien.”

„To jest cud, że ja wyszłem na człowieka właściwie. Mówię „wyszłem”, bo miałem blisko. Daleko – „poszedłem”, blisko – „poszłem”, prawda? Blisko – „wyszłem”, daleko – „wyszedłem”. Chowam się daleko – „chowam”, blisko – „chowię.””