„Po twarzy Mljakowa widać, że chłopak się zapiął.”

„Niejedna maska tak się zużyła, że widać przez nią twarz.”

„A tu widzą państwo: klapa. Twarze Japończyków, na których niejednokrotnie nie widać specjalnych uczuć, teraz pokazywały jednoznacznie…”

„Patrząc na twarze tych osób, to po pierwsze – to jest tylko domysł, ale obawiam się, że niektórzy z nich byli pracownikami dawnych organów bezpieczeństwa, z kolei też wydaje mi się, że widać tam troszkę twarzy osób specjalnej troski. Nie wygląda to groźnie”

„Często świadkom, zwłaszcza jeśli są w szoku, wydaje się, że widzieli coś niezwykłego. Podobnie jest, gdy się patrzy na tkaninę z kwiecistym wzorem: wydaje się, że widać na niej twarze.”

„Wszyscy, i kobiety, i mężczyźni, mają dwie twarze. Jedną widać na zewnątrz, drugą mamy w sobie. Są jednak tacy, którzy mają tylko urodę zewnętrzną. Są i tacy, którzy mają piękne tylko wnętrze. Wewnętrzna twarz opiera się działaniu czasu, zewnętrzna nie. Każdy niech wybiera to, co bardziej mu odpowiada.”

„Brzuch jest gorszy od pupy – stwierdziła. – Bardziej go widać. Przynajmniej takie ma się wrażenie. To dlatego, że rozmawiając z kimś stoi się naprzeciw niego, twarzą w twarz. Chodzi mi o to, że rozmówca nie widzi pupy, natomiast dokładnie widzi brzuch. Ja z zasady wciągam brzuch i pozwalam, by pupa sama troszczyła się o siebie.”

„Dziewczyna i chłopak”

„Dziewczyna i chłopak”

„Dziewczyna i chłopak”