„Kto siebie zabija, zabija równocześnie świat cały; a kto drugiego morduje, dopuszcza się przez to właśnie najcięższej zbrodni, że siebie w nim morduje.”

— Otto Weininger

Płeć i Charakter
Źródło: s. 224

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

świat , cały , zabijanie , mordować , drugi

Otto Weininger 36

filozof austriacki 1880–1903

Podobne cytaty

„Ludzie robią gorsze rzeczy (…) Ludzie zdradzają, zabijają podstępem. Mordują masowo siebie nawzajem. Bo ktoś ma coś, co sami chcemy mieć. Bo wierzy w innych bogów. Bo mówi innym językiem. Bo nam się, w końcu, kurwa, nie podoba jego gęba.”

Tomasz Pacyński (1958–2005) polski pisarz

„Zabijanie sikhów nie było spontaniczną reakcją, ale pogromem przewodzonym przez liderów Indyjskiego Kongresu Narodowego. Sikhowie byli mordowani w zorganizowany sposób, nie oszczędzono nawet kobiet i dzieci.”

Syed Ali Shah Geelani (1929)

o pogromach sikhów po zamordowaniu Indiry Gandhi.
Źródło: Rocznica anty-sikhijskich rozruchów, polska-azja.pl, 2 listopada 2011 http://www.polska-azja.pl/2011/11/02/rocznica-anty-sikhijskich-rozruchow/

„Nie można mówić, że to naród ukraiński mordował naród polski. Mordów dokonywał wrzód na narodzie Ukraińców, czyli nacjonaliści z OUN-UPA. Oni zabijali również Ukraińców, którzy ich nie popierali.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

wypowiedź na spotkaniu w Przemyślu.
Źródło: Blog Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, 23 października 2009 http://isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=2287&PHPSESSID=26225ee2798c073aa3f931e40d0fa8ff

„Trzeba znaleźć się w warunkach wojennych, aby zrozumieć rzeczywiste znaczenie takich słów jak mordować, masakrować, zabijać. One oddają tylko fakt działania podjętego w sytuacji, kiedy nie ma czasu na emocje, a istotna jest wyłącznie waga i pilność otrzymanego zadania.”

Walter Rauff (1906–1984)

w wywiadzie udzielonym argentyńskiemu tygodnikowi „Somos” w grudniu 1979.
Źródło: Zdzisław Marzec, Umrzeć za Chile, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1980, s. 273.