„Na południu w jasne chmury
Wystrzeliły sine góry!
Za górami, za lasami
Poszedł Beskid granicami!”

„Ta wyglansowana alpejska rzeczywistość, wyglansowana do granic nieprzyzwoitości, ta czystość przedmiotów, domów, gór, widoków, jezior ma w sobie coś diabelskiego.”

„Mickiewicz wielki poeta, ale kto go zna, a mnie śpiewa cała Polska i Ukraina – „Hej, hej sokoły omijajcie góry, lasy, doły.””

„Jest niedosyt, bo medal był tak blisko. Nie mogę mieć jednak do siebie pretensji, uzyskałam wyniki w granicach rekordu życiowego. Świat poszedł jednak niesamowicie do przodu.”

„Na scenie las-nie-las, pełen cieni i przelatujących co chwila czerwonych świateł. Gdzieś z góry (…) schodzili partyzanci, błyskały lufy karabinów, śpiew brzmiał coraz donośniej:
Dziś do ciebie przyjść nie mogę,
Zaraz pójdę w nocy mrok…”

„Szybcy jak wiatr, spokojni jak las, zapalczywi niczym ogień, niewzruszeni jak góry, niepoznani jak ciemność, gwałtowni niczym piorun – tacy winni być żołnierze.”

„Cicho było na niebie, na ziemi i w sercu…
Noc nastała, ciemnością wszystko okrywając,
Jasne gwiazdy błyszczały i księżyc już wypłynął,
Niebo, las i pola srebrem oblewając.”

„Las sprzyja zasadzkom, łatwo o groźne spotkanie w tym świecie pełnym grozy i posępnych przeczuć, gdzie bardzo płynna granica dzieli rzeczywiste niebezpieczeństwa od nadprzyrodzonych.”

„Nie można dogmatycznie i z góry określać granic Europy i mówić, że za pewną linią ona się kategorycznie kończy, bo z czasem wszystkie ujęcia geograficzne ulegną nowej definicji.”

„Gdy żaby płaczą, na górach powstają mgławice i wtedy wszystko, co leśne zasypia. Tak się i teraz stało. Z gór zaczęły długim korowodem zstępować lekkie mgły. Otulały wyniosłe drzewa i pochylały się nad każdą trawką i kwiatem. I wszystko, co leśne, zasnęło. Zasnął las, zasnęły żaby, zasnęły też wracające z gór dziwożony.”