„Przeczytałem góra dwadzieścia pięć książek w życiu. Ale jest taka, która mocno mną wstrząsnęła! My, dzieci z dworca ZOO.”

„Pomyśl, Kostek, ja mam dwadzieścia pięć lat. Powtórz za mną, no, powtarzaj: dwadzieścia pięć lat! Ty rozumiesz, co to jest dwadzieścia pięć lat? Mnie się zdaje, że ja jestem stary, ale to jest młodość, rozumiesz przecie, młodość. A ja jeszcze nie żyłem. I co, nigdy żyć nie będę?”

„Pracuję z trudną młodzieżą. Przygotowujemy spektakl My, dzieci z dworca ZOO. Zaczęło się od spotkania, na które przyszło kilkudziesięciu chłopaków. Byli ciekawi, jak wygląda praca na planie serialu, dlatego zaproponowałem, że możemy zrobić razem spektakl. Oni się uczą czegoś ode mnie, ja od nich. Wiele w życiu przeszli. Mieli do czynienia z narkotykami, alkoholem i różnymi przestępstwami. Poprzez ten spektakl staram się prostować ich spojrzenie na świat i drugiego człowieka. Jeśli choć jeden z nich zmieni podejście do życia, będzie to mój wielki sukces!”

„Książka nie warta tego, by ją dwa razy przeczytać, nie jest warta, by przeczytać ją raz.”

„Pozostali patrzą w górę i w dół, w lewo i w prawo. Ale tacy jak my są inni. Jesteśmy wizjonerami.”

„Żadna szkoła nie ma prawa zmuszać dziecka wbrew woli jego rodziców do przeczytania np. „Doliny Issy” Miłosza, która jest pełna opisów erotycznych. Jeżeli natomiast nauczyciel egzekwuje znajomość takiej książki, rodzice muszą mieć możliwość zwolnienia takiego nauczyciela.”

„Bardzo wiele książek należy przeczytać po to, aby sobie uświadomić, jak mało się wie.”

„Nabywam książki tylko po to, aby je mieć. Odkładam na późniejsze przeczytanie.”

„Książka ma tyle wersji, ilu ludzi ją przeczytało…”

„Dla mnie sławny jest ten, którego nazwisko można przeczytać wszędzie z wyjątkiem książki telefonicznej.”