„Posługa biskupa Stanisława [Wielgusa – przyp. ], który rozstaje się dziś z Kościołem płockim była (…) stałą, zdecydowaną i konsekwentną obroną podstawowych wartości ludzkich i chrześcijańskich; gorącą miłością i wiernością Kościołowi i Ojcu Świętemu (…), optymistycznym przeświadczeniem że dobra w ludziach jest więcej, silną wiarą, która wszystko zwycięża.”

— Roman Marcinkowski

Źródło: homilia w katedrze płockiej na mszy kończącej pracę abp. Stanisława Wielgusa w diecezji płockiej, 31 grudnia 2006

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

wiara , kościół , wartość , podstawowa , stały , pion , dziś , biskup

Roman Marcinkowski 23

polski duchowny katolicki, biskup 1942

Podobne cytaty

„Kościół jest dziełem Bożym, a nie ludzkim, ale Pan Bóg czeka na pomoc każdego z nas. Dla odrodzenia moralnego świata potrzebuje naszej głębokiej wiary, naszej miłości, naszej dobroci i naszej wierności korzeniom chrześcijańskim.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Homilia w katedrze płockiej podczas bożonarodzeniowej pasterki, 25 grudnia 2007

„Pasterz potrzebuje kija przeciwko dzikim zwierzętom, które chcą wedrzeć się do stada; przeciwko rozbójnikom, którzy szukają swego łupu. Obok kija jest laska, który niesie wsparcie i pomaga przejść trudne odcinki drogi. Obie te rzeczy należą także do posługi Kościoła, do posługi kapłana. Również Kościół musi używać kija pasterza, kija, którym broni wiary przed fałszerzami, przed kierunkami, które są w rzeczywistości dezorientacją. Właśnie użycie kija może być posługą miłości. Dziś widzimy, że nie jest to miłość, kiedy toleruje się zachowania niegodne życia kapłańskiego. Jak również nie chodzi o miłość, gdy pozwala się szerzyć herezji, wypaczeniu i zniszczeniu wiary, jak gdybyśmy samodzielnie wynaleźli wiarę. Jak gdyby nie była już darem Boga, cenna perłą, której nie damy sobie wyrwać. Jednocześnie jednak kij musi stale na nowo stawać się laską pasterza – laską, która pomoże ludziom iść po trudnych ścieżkach i postępować za Panem.”

Benedykt XVI (1927) papież

fragment katechezy podczas audiencji ogólnej 10 czerwca 2010.
Źródło: ekai.pl http://ekai.pl/biblioteka/dokumenty/x946/katecheza-benedykta-xvi-podczas-audiencji-ogolnej-czerwca/

„Kościół płocki, słusznie szczycący się wielowiekową historią wiary, podobny jest do ewangelicznej Elżbiety. Prastara diecezja płocka otwiera dziś podwoje swego domu temu, który przychodzi w imię Pańskie, by głosić dobrą nowinę o zbawieniu. W centrum owej dobrej nowiny jest prawda o Bogu, który jest miłością, miłością miłosierną. To znaczy taką, która przebacza, która bardziej chce leczyć, podnosić niż rozliczać, która gotowa jest wychodzić na poszukiwanie owiec zagubionych.”

Piotr Libera (1951) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia w katedrze płockiej podczas uroczystego ingresu rozpoczynającego pracę w diecezji płockiej, 31 maja 2007

„Bardzo kocham swoje dzieci, myślę, że one również bardzo mnie kochają i to okazują. Natomiast oczywiste jest, że robiłem błędy – nie byłem do końca konsekwentnym ojcem. Starałem się nadrabiać to miłością, uwagą, spędzonym z nimi czasem i szczerością. Myślę, że wyrosły na dobrych ludzi, są w Kościele. Czego mogę więcej chcieć?”

Dariusz Malejonek (1962) polski wokalista, gitarzysta i kompozytor

Źródło: Codziennie rano zapraszam Pana Boga do serca, „Trzeźwymi bądźcie”, 6 (164) 2015, str. 21.

„Dostatecznym powodem do smutku jest już to, że ludzie tracą wiarę i opuszczają Kościół, jednak dzieje się znacznie gorzej, kiedy ci, którzy w rzeczywistości wiarę stracili, pozostają w Kościele i usiłują – niczym termity – drążyć wiarę chrześcijańską, oznajmiając, że interpretują chrześcijańskie objawienie tak, by odpowiadało ono nowoczesnemu człowiekowi.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Koń trojański w mieście Boga
Źródło: s. 343

„Terminy „heretycy”, „schizmatycy” są słownictwem polemik bez miłości. Występowały one nie tylko w Kościele katolickim, lecz również w innych wspólnotach chrześcijańskich. Kościoły prawosławne w Grecji i Rosji do dziś nazywają katolików heretykami i zabraniają wspólnej modlitwy z nimi. Sobór Watykański II zdołał wydostać się z tej cuchnącej atmosfery i wyakcentował to, co łączy inne wyznania i religie z Kościołem katolickim. Stwierdził jednocześnie, że „Kościół (Chrystusowy) ustanowiony i zorganizowany na tym świecie jako społeczność, trwa (subsistit) w Kościele katolickim, rządzonym przez następcę Piotra oraz biskupów pozostających w komunii, chociaż i poza jego organizmem znajdują się liczne pierwiastki uświęcenia i prawdy” (KK, 8). Takie spojrzenie ojców soborowych na Kościół pochodzi od Ducha Świętego. Sami ludzie, obarczeni brzemieniem grzechu, na to by się nie zdobyli.”

Edward Ozorowski (1941)

Źródło: Paweł Bieliński, Sobór scalił naukę o Kościele http://ekai.pl/wydarzenia/temat_dnia/x59843/sobor-scalil-nauke-o-kosciele/, ekai.pl, 20 października 2012

„Kościół płocki (…) pokochałem całym sercem i z ogromnym trudem przychodzi mi się dzisiaj z nim żegnać.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Słowo pożegnalne abp. Wielgusa do diecezjan w katedrze płockiej, 31 grudnia 2006

„Diecezja płocka jest jedną z najstarszych polskich diecezji, o przebogatej tradycji i dziejach. Chciałbym się tej historii uczyć, ale także poznawać dzień dzisiejszy Kościoła płockiego.”

Piotr Libera (1951) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: wywiad dla KAI po ogłoszeniu nominacji na ordynariusza płockiego, 2 maja 2007

„Kościół jest wspólnotą opartą na wierze w Trójjedynego Boga i na wzajemnej miłości. Ta wspólnota jest otwarta, gotowa przyjąć wszystkich, którzy prawo miłości Boga i bliźniego przyjmują jako zasadę swojego życia.
Kościół jest wspólnotą żywą, to znaczy, przez sakrament Chrztu świętego wciąż rodzi swoje dzieci. W ten sposób rodzina, którą jest Kościół stale się powiększa.
Kościół kocha swoje dzieci i dlatego wychowuje je do życia doskonałego, czyli do świętości.
Kościół karmi nas słowem Bożym i Eucharystią. Oczyszcza nas i umacnia przez sakramenty święte.
Kościół prowadzi do pojednania z miłosiernym Ojcem nawet tych, którzy odeszli od Niego wiele lat temu.
Kościół wreszcie jest wspólnotą otwartą na innych, nie tylko na inaczej wierzących ale także na niewierzących.
Kościół w swojej nauce dba o wierność temu wszystkiemu, co przekazał nam Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel i założyciel Kościoła świętego. Dlatego Kościół święty, powszechny, czyli katolicki jest taki, jak rodzinny dom: zawsze ten sam w nauce i tradycji.”

Wojciech Ziemba (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup białostocki

Źródło: List pasterski na rozpoczęcie roku duszpasterskiego 2011/2012 http://archwarmia.pl/biskupi/arcybiskup-wojciech-ziemba-metropolita-warminski/listy-pasterskie/list-pasterski-na-rozpoczecie-roku-duszpasterskiego-2011-2012-kosciol-naszym-domem/, archwarmia.pl, 26 listopada 2011

„Do tego jednak, aby wiara zakorzeniła się w glebie ludzkiego serca, aby żywo się rozwijała, niezbędne jest zaangażowanie bardzo wielu ludzi – małżonków, rodzin, wspólnot chrześcijańskich i poszczególnych wiernych świeckich, którzy stanowią jakby podłoże dla rozrastania się wiary. W ten właśnie sposób rośnie Kościół.”

Władysław Ziółek (1935)

Źródło: Jubileusz Duszpasterstwa Akademickiego „Piątka” http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=d7c1e4afe59729c4b062beea778ee7fa, archidiecezja.lodz.pl, 15 maja 2010

Tematy

Roman Marcinkowski 23

Podobne cytaty

Pokrewne tematy