„Materia mnie fascynowała, byłam nią bardzo podniecona. (…) Kolor ma na obrazie cechy materialne, konstrukcyjne (…). Obrazy wypukłe była dla mnie odkryciem nowej, nieznanej jeszcze formy materii. Tym właśnie jest dla mnie malarstwo – tworzeniem własnej artystycznej materii.(…) Kolor jest nie tylko farbą, którą nakładam na płótno. Jest jak krew. Jest tym dla malarstwa, czym krew dla organizmu.”

—  Jadwiga Maziarska

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_maziarska_jadwiga

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
kolor , malarstwo , obraz , odkrycie , krew , materia , płótno , nieznane , forma , organizm
Jadwiga Maziarska Fotografia
Jadwiga Maziarska 1
1913–2003

Podobne cytaty

„Artystyczne zmagania Jacka Sempolińskiego z materią obrazu, z językiem malarstwa polegały często, jak sam mówi, na oswajaniu i ujarzmianiu błędu. Na wielu jego obrazach pojawiały się dziury wydrapane w płótnie szpachlą. Nie powstawały one w wyniku celowego działania – bardziej były świadectwem walki artysty z tworzywem. Były zatem formą poskramiania farb, wyrazem swoistej anarchii, śladem pożądania rozsadzającego ramy malarstwa. To pożądanie widoczne w obrazach Sempolińskiego jest również moim pożądaniem.”

Marek Śnieciński (1958)

Pożądanie

„Moje działania są kontynuacją malowania obrazu. Wychodząc z malarstwa pozbywałem się materii malarskiej wszystkimi możliwymi sposobami, robiąc obiekty, video i koncerty. Najchętniej realizuję projekty, w których te media się dopełniają. Dla mnie obraz nie kończy się na płótnie, raczej tu się zaczyna.”

Piotr Lutyński (1962)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/piotr-lutynski

„Kładliśmy [z Brunonem Schulzem] nacisk na materię naszych obrazów. Na ich materię literacką i plastyczną.”

Marek Włodarski (1903–1960)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_wlodarski_marek

„Malarstwo wnika w rzeczywistość, podszywa się pod nią. Ale często też otoczenie zmienia obrazy do tego stopnia, że obnaża i demaskuje malarstwo, bo przecież, jeśli obraz udawał płytę chodnikową, a przejechał po nim samochód, to obraz ten już dłużej niczego nie udaje, a jest jedynie połamaną deską z naciągniętym na nią zagruntowanym płótnem pomalowanym olejnymi farbami.”

Wojciech Gilewicz (1974)

komentarz do własnej wystawy Aporia malarstwa (2006–2007).
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gilewicz_wojciech

„Posługuję się kolorem, materią i światłem. Z tych komponentów buduję swoje obrazy. Ich jakość i znaczenie są ze sobą bezpośrednio związane. To, co na początku jest barwą, w konsekwencji staje się materią obrazu, jego światłem i przestrzenią. Staram się te jakości zrozumieć i wyjaśnić w sposób racjonalny, tak aby tworzyły obraz czysty i logiczny – rodzaj znaku, który jest podstawowym elementem kodu informacyjnego. Taki obiekt, obraz – obojętnie jak nazwiemy przedmiot zbudowany według tych reguł (…) – może istnieć samodzielnie, bez dodatkowych tłumaczeń na inne języki, inne formy przekazu, w przeciwieństwie do takich działań, które bez dokładnego werbalnego opisu (…) łatwo jest przeoczyć. W swoim postępowaniu zwracam się ku obrazowi, by w jego wnętrzu odnajdywać logikę mojego działania. Innymi słowy, obraz jest dla mnie istotą, konkretem budującym konstrukcję alfabetu malarstwa.”

Tomasz Zawadzki (1956)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_zawadzki_tomasz

Ludwig Büchner Fotografia

„Nie ma materii bez siły! Nie ma siły bez materii.”

Ludwig Büchner (1824–1899)

Źródło: Kraft und Stoff, 1855

Giovanni Boccaccio Fotografia

„Nie ma takiej materii, którą by do dna wyczerpać można.”

Giovanni Boccaccio (1313–1375) włoski pisarz

„Moje obrazy ześlizgnęły się w pewnym momencie z płótna na ściany. Nastąpiło to w tym momencie, kiedy ramy obrazu stały się po prostu za ciasne, lub też gdy żaden z obrazów, jaki miałem w danej chwili nie odpowiadał wymogom wnętrza ze względu na skalę, kolor czy światło.”

Jarosław Fliciński (1965)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_flicinski_jaroslaw

„Intrygowała i fascynowała mnie zawsze, i fascynuje nadal, postawa Tadeusza Różewicza wobec teatru, wobec materii teatralnej i materii literackiej. Twórcze zwątpienie Różewicza w teatr znany i zastany, bo nie w teatr w ogóle, spowodowało, że – myślowo i emocjonalnie – zbliżyłem się do tego pisarza.”

Kazimierz Braun (1936) pisarz i reżyser, pedagog

Nie jest przypadkiem, że moim pierwszym przedstawieniem, opartym o utwór Różewicza, był Akt przerywany (…) Różewicz zawsze dawał mi możliwość działania na obszarze dziewiczym, teatralnie nie spenetrowanym.
Źródło: „Odra” 1978, nr 6

Pokrewne tematy