„Lord Hokus-Pokus: … powiedzcie, czy widzieliście węża morskiego?
Entomologia: Widzieliśmy na własne oczy! Takie zwierzę nie istnieje.”

„Naprawdę widzimy więcej, niż istnieje w rzeczywistości. Widzimy poprzez nasze uczucia, a nie tylko oczami.”

„Widzę to i nie wiem, co powiedzieć,
najmniejsza rzecz pulsuje własnym życiem;
i nie ma śmierci we mnie ani wokół,
ucz się umierać, jeszcze bardziej istnieć.”

„Robienie filmów, nie jest rzeczą trudną. Kiedy zamykasz oczy widzisz ciemność, ale jeśli zamkniesz je jeszcze mocniej wtedy zaczniesz widzieć małe gwiazdki. Niektóre z nich są postaciami ludzkimi, inne zwierzętami, końmi, ptakami. Teraz, wystarczy im powiedzieć jak się poruszać, gdzie iść, kiedy upaść… i masz gotowy scenariusz. Potem otwierasz oczy i film jest już gotowy.”

„Entomologia: Istna mgła angielska. I jak tu trafić do następnego obrazka?
Profesorek: Muszę przyznać, Entomologio, że mam na ten temat mgliste pojęcie. Ale, ale! Jak poznałaś, że to jest mgła angielska?
Entomologia: Po szwajcarskim akcencie.
Profesorek: Przecież po szwajcarskim akcenciepoznajemy dziury w serze?!
Entomologia: Dziury w serze poznajemy po zapachu.
Profesorek: Po zapachu poznajemy V symfonię Beethovena! Widzisz, wszystko się nam poplątało w tej mgle.”

„Nie chcę mówić o rzeczach, których nie widziałam, więc jeśli chcą, żebym o nich mówiła, muszę tam pojechać i zobaczyć je na własne oczy.”

„Profesorek: Entomologio, pływać po oceanach i nie spotkać Latającego Holendra, to tak jak być w Paryżu i nie widzieć krzywej wieży w Pizie.
Entomologia: Wszystko się panu poplątało w tej mgle. Krzywa wieża znajduje się przecież w Pizie, a nie w Paryżu.
Profesorek: Przecież tak powiedziałem! Będąc w Paryżu nie mogłem zobaczyć krzywej wieży w Pizie, tak jak z krzywej wieży w Pizie nie widziałem Paryża.”

„Dziewięćdziesiąt pięć procent przypadków, jakie widziałem, nie oznacza nic innego, jak tylko hokus-pokus i czary mary – rzucił pogardliwie. – Nic, czego nie zdołałaby załatwić celnie wypuszczona strzała. W mniej więcej w trzech procentach mamy do czynienia z kontrolą umysłów i manipulowaniem słabszą wolą przez silniejszy umysł. Tak Morgarath panował nad swoimi wargalami.(…) Na jeden procent, następny, składają się przypadki zbiorowej halucynacji. Niektórzy są w stanie ją wywoływać – ciągnął Crowley. – Zjawisko zbiorowej halucynacji również kojarzy się z panowaniem nad umysłami, lecz tutaj ludzie „widzą” albo „słyszą” rzeczy, które w rzeczywistości nie istnieją.”

„Nie powiedziałabym, że jeśli widzieliście jeden western, to widzieliście już wszystkie. Ale jeśli widzieliście wszystkie, to macie wrażenie, jakbyście widzieli jeden.”

„To, czego nie widzimy, nie znaczy że nie istnieje.”