„Dojrzał we mnie nowy dramatyczny plan. Wanderer [Wędrowiec] składający się z prologu, 12 pojedynczych scen i epilogu. Chrystus jako wędrowiec powraca na ziemię i wraz z poetą odwiedza cierpiącą ludzkość.”

„Wędrowiec idący drogą dochodzi do jakiegoś końca: tylko błądzenie nie ma kresu.”

„W górskiej dolinie było już zupełnie pusto o tej porze. Jedynym wędrowcem był padający gęsto deszcz.”

„Wędrowcy są zawsze wędrowcami wbrew własnej woli, inaczej zaliczają się do kategorii turystów lub wycieczkowiczów.”

„Miłość to tęsknota powiedział wędrowiec
w żydowskiej dzielnicy wiele dni potem jak
opuściłaś mnie po północy pod secesyjną
bramą.”

„Wraz z małżeństwem pojedynczej pary wstąpiły na scenę dwie charakterystyczne figury nie znane dawniej: stały kochanek żony i mąż – rogacz.”

„Przez ten rok [1884] zrobiliśmy tyle, że na tle warszawskich pism „Wędrowca” widać i że ludzie się tym interesują – a porządniejsi literaci chcą w nim pisać.”

„Łatwiej poznać ludzkość niż pojedynczego człowieka.”

„Może i mit Prometeusza się skończył, ale problem cierpiącej ludzkości pozostał.”

„Zastanawiam się często, co by się stało z cierpiącymi, gdyby, zamiast Chrystusa, znajdował się tam chrześcijanin.”