„Za tobą przyszły duchy polskie,
husarskie skrzydła drżą na wietrze,
i za konduktem i za wojskiem
pieśń się unosi, aż w Kieleckiem.”

„Przestrzenią ducha, gdzie może on rozwinąć skrzydła, jest cisza.”

„I niosłam w sobie pieśń, wielką pieśń miłości mojej… Cała moja dusza śpiewała ciebie…”

„Na tej ziemi więdną wszystkie bzy…
Ptasza pieśń jest krótka i tęskniąca…
Ja śnię o lecie, co pieśniami drży
Bez końca… bez końca…”

„Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.”

„Tobie – nuty,
tobie – skrzydła,
tobie namalują baśń.
Kołysankę jak na skrzypcach
aż do rana będą grać.
Tobie – nuty,
tobie – skrzydła
tobie – czarodziejski klucz.
Snu kropelki,
snu powidła
i poduszki pełne snu.”

„Zmysły mają zbyt krótkie skrzydła w stosunku do nieśmiertelnego lotu ducha.”

„Szkielecie, ty drżysz? Drżałbyś o wiele bardziej, gdybyś wiedział, dokąd cię prowadzę.”

„Bo ja byłem chaosem, tak jak jest chaosem
Ten wiek, który mię rodził; który pieśń swą śpiewa –
W jasną myśl niespojonym, zgrzytającym głosem,
Od którego drżą góry i padają drzewa!”

„Do mnie, do mnie,
ja z tobą zatańczę,
Okrutniku srogi.
Ha, do tańca drżą ci nogi!”