„Jakaż szkoda, że dzieci z biednych rodzin są stracone dla rynku pracy do dwunastego czy czternastego roku życia.”

„Ta piosenka jest o robieniu dzieci, posiadaniu dzieci… i sprzedawaniu ich na czarnym rynku.”

„Urodziłem się jako biedne, czarne dziecko.”

„Szkoda życia, gdy chce się je tylko przeżyć.”

„Można mieć wątpliwości co do systemu zdefiniowanej składki –   choćby ze względu na sytuację kobiet. To one popadną w ubóstwo   – dlatego, że rodzą dzieci, że wcześniej odejdą z rynku pracy. I to w sytuacji, kiedy swoim córkom… pomagają wejść na rynek pracy, jako babcie wyręczając w opiece nad dziećmi publiczne instytucje.”

„Życie jest życiem. Będę bronił nie tylko siebie, ale dobrego imienia mojej rodziny, żony, dzieci i wnuków do końca.”

„Jaka szkoda, że trzeba żyć, żeby pracować.”

„Związki homoseksualne mają przewagę nad heteroseksualnymi i są wartościowsze. Tu bowiem dwoje ludzi żyje dla siebie nawzajem. Nie dla otoczenia, rodziny, dzieci, ale właśnie tylko dla siebie.”

„Gdy w 1819 roku w Wielkiej Brytanii przyjęto pierwszą ustawę regulującą pracę dzieci w fabrykach, która zakazywała zatrudniania dzieci młodszych niż dziewięć lat, a pracę starszych ograniczała zaledwie do 12 godzin dziennie, krytykowano, że to niedopuszczalna ingerencja państwa w wolny rynek. Zatrudnianie dzieci w fabrykach uważano wtedy za coś naturalnego.(…)
To jest bardzo dobry przykład, bo jeśli ktoś mówi, że jest za pełną swobodą wolnego rynku, warto go zapytać, czy jest także za zatrudnianiem dzieci w kopalniach. Jeśli ten ktoś nie pochodzi z Pakistanu ani z XVIII-wiecznej Europy, zapewne odpowie, że jest przeciw. Więc nie jest tak naprawdę za wolnym rynkiem.”

„To kłamstwo, że biedni żyją kosztem bogatych, w istocie bogaci zawsze żyją kosztem biednych.”