„Wychowując się w muzycznym domu, naturalnie poszłam w ślady rodziców. Początkowo myślałam o balecie. Potem przyszedł czas na naukę gry na fortepianie i skrzypcach. Szło mi całkiem dobrze. W średniej szkole muzycznej byłam najzdolniejsza w klasie, ale zawsze ciągnęło mnie do teatru, kostiumu i całej tej otoczki towarzyszącej operze. Zaczęłam się uczyć śpiewu na trzy tygodnie przed egzaminem na akademię. Chciałam być solistką, a dobrze wiedziałam, że życie instrumentalisty to ciężki kawałek chleba. Dwanaście lat, które poświęciłam skrzypcom, to była dobra szkoła życia, ale chyba zbyt byłam leniwa, żeby dalej iść w tę stronę. Instrument sprzedałam zaraz po dyplomie i dziś, jeśli coś gram, to tylko na fortepianie, gdy przygotowuję się do roli i sama sobie akompaniuję.”

—  Aleksandra Kurzak

Źródło: Maciej Łukasz Gołębiowski, Opera to teatr, tyle że bardzo trudny, „Hi Fi i Muzyka”, 23 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24232

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia
Tematy
nie żyje , życie , szkoła , muzyka , dom , myśl , rodzic , nauka , czas , czytanie , myślenie , egzamin , rola , klasa , chleb , dom , kawałek , strona , grać , naturalny , ciężki , sprzedać , ciągnąć , instrument , zbyt , bagaż , skrzypce , pot , sztych , ślad , dziś , kostium , opera , teatr , na zawsze
Aleksandra Kurzak Fotografia

Podobne cytaty

„Chyba jestem jeszcze za młoda, by wiedzieć na pewno, że będę pisarką do końca życia. Uwielbiam tworzyć w swoich książkach nowe światy i postacie, ale są także inne rzeczy, którymi chciałabym się zająć, jak aktorstwo czy pisanie scenariuszy. Kocham występować i byłoby wspaniale, gdybym mogła się też w tym doskonalić. Kiedyś uczyłam się śpiewu klasycznego, tak więc teatr muzyczny byłby dla mnie bardzo ekscytującą perspektywą.”

Alexandra Adornetto (1992)

Źródło: „Blask” – opowieść o aniołach, 2 marca 2011 http://www.rynek-ksiazki.pl/szukaj/-font-color---4682b4--blask----opowiesc-o-aniolach--font-color---4682b4_25468.html

Aneta Todorczuk-Perchuć Fotografia

„Na szczęście mogę godzić śpiew z aktorstwem. Ale jeżeli chodzi o instrument – nie starczyłoby mi cierpliwości na granie na nim, bo mój temperament by mi na to nie pozwolił. W aktorstwie podoba mi się ciągły kontakt z ludźmi. Technikę aktorską można ćwiczyć samemu, ale także z partnerem. W przypadku gry na instrumencie należy zamknąć się na wiele godzin w samotności i wytrwale ćwiczyć. To chyba przeważyło, że nie zdecydowałam się zostać muzykiem. Mimo wszystko jestem wdzięczna moim konsekwentnym rodzicom za umożliwienie nauki w szkole muzycznej, bo dużo mi dało muzyczne wykształcenie.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2009 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090828/ZYCIEGWIAZD/657141166

Jacek Borkowski Fotografia

„Ja cały czas śpiewam. Poszedłem do szkoły teatralnej przez przypadek, bo nie dostałem się do szkoły muzycznej. Ale bynajmniej nie z miłości do teatru. Miłość się pojawiła w momencie, kiedy spróbowałem…”

Jacek Borkowski (1959) polski aktor

Źródło: Seks jest tylko pretekstem, „Gazeta Współczesna” nr 120, 24 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119978.html

„Muzyka symfoniczna była głównym przedmiotem studiów, można rzec, że jedynym. Jest oczywiście kilka dzieł, które działają mi na wyobraźnię i z którymi chciałbym się zmierzyć. Opera, czy raczej wszystkie gatunki teatru muzycznego, wypełnia jednak cały mój czas i brak intensywnego kontaktu z symfoniką jest naturalną koleją rzeczy. Nie można mieć wszystkiego.”

Tomasz Biernacki (1974)

Źródło: „Nasz Dziennik”, 24 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ccze.htm

„Pisanie zawsze mnie pociągało. Na początku, jeszcze w szkole podstawowej, to był pamiętnik, po nim przyszedł czas na wiersze, a potem opowiadania. Zdobyłem nawet kilka nagród.”

Tadeusz Żuczkowski (1955)
Agnieszka Duczmal Fotografia

„Członkami Orkiestry byli moi koledzy ze studiów. Nasze próby odbywały się albo w naszej macierzystej szkole muzycznej, a bardzo często także u mnie w domu, zajmując największy pokój. Jakoś się mieściliśmy, byliśmy przecież zespołem kameralnym. Entuzjazmu nam nie brakowało i chcieliśmy grać.”

Agnieszka Duczmal (1946) polska dyrygentka

Źródło: Duczmal Agnieszka, polskieradio.pl, 20 marca 2008 http://www.polskieradio.pl/6/11/Artykul/177108,Duczmal-Agnieszka

Marcel Lefebvre Fotografia

„Podczas całego mojego życia, za każdym razem, Opatrzność decydowała. Ja raczej stawiałem opór, wyrażałem sprzeciw, nawet niechęć, ale ona ciągnęła: Trzeba! – No i dawałem się ciągnąć. A potem zauważałem, że Bóg to wszystko błogosławił i wszystko szło bardzo dobrze.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

„Teatr dramatyczny świetnie uzupełnia się z teatrem muzycznym i odwrotnie, a ja potrzebuję tej koordynacji.”

Anna Sroka (1977) aktorka polska

Źródło: Człowiek jest sumą tego, co sam przeżył…, „Dziennik Teatralny”, Katowice, 20 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cjstc.htm

„Bardzo chciałem uczyć w szkole, ale doszedłem do wniosku, że najpierw trzeba coś zrobić w życiu zawodowym, a dopiero potem uczyć innych.”

Michał Kruk (1979)

Źródło: Bohdan Gadomski, Decyduje szczęście, „Express Ilustrowany” nr 109, 11 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139009.html

Pokrewne tematy