„Bałtyckie błyskawice, syberyjskie wichry,
niskie chmury podejrzeń wzajemnych.
Zanieczyszczenie, promieniotwórcze skażenie
Ciągle jeszcze, jak mówią, na dopuszczalnym poziomie.
Krowy są mądrzejsze, nie liżą kory brzóz,
nie tykają bujnej świętojańskiej trawy.”

„Mówcie, co chcecie o George’u Bushu, ale przynajmniej jego stażyści liżą tylko koperty.”

„Poszedłem do ogrodu, ale jednak to nie to samo co plaża, tym bardziej że były chmury.
A potem mama zawołała:
– Mikołaj! Dlaczego leżysz na trawie? Nie widzisz, że zaczyna padać?”

„Mówi, że już. Że może by pójść.
Że już nie może, nie wytrzyma; że
noc nie noc, poniewczasie
i byle już tylko
palce lizać po tobie.”

„Nikt nie wie, ile złośliwości, ile obelg musiałaś znieść, mówisz, że czołgałaś się prosząc o przebaczenie tych, którzy nie mogli ci wybaczyć, oskarżasz się, że obdarzałaś swym gniewem tych, co na niego nie zasłużyli, mówisz, że mogłaś być wolna poprzez swoje niewolnictwo, mówisz o oddaleniu i dystansie, już nie przypominam sobie, nigdy o tym nie rozprawiam, obnażać się ze swoim bólem? nigdy! w ten sposób przestaje nazywać się bólem (…) jeśli zadali mi cierpienie, nie mówię im tego i nie zobaczą mnie, jak w mojej jamie liżę sobie rany, kto nie ofiarował mi całego nieba, aby nie dać mi ani skrawka chmury?.”

„Niskie słońca chodzą moją doliną.
Sennym trawom wydłużają cienie.
Cienie, ach! Właśnie. Ustalmy
coś wreszcie, gdy tak równo
obok siebie
leżą.
I żaden
nie wywyższa się ponad inny.”

„Witam cię, złotych wspomnień kraino,
Owiana pamiątek ciszą!…
Te same wichry przez stepy płyną,
Na piersi traw się kołyszą –
Te same fale w Dniepru głębinie,
Po których długa łódź skacze –
Echo tak samo w rozdołach ginie,
Tak samo woła i płacze…”

„I wszystkie komputery panu udowodnią, że pan nie ma racji, a pan mówi nie, bo nie. Mówię panu święte słowa, a pan moja krowa.”

„To już nie jest krowa w dresie… To krowa GTI w kombinezonie rajdowym.”

„Mówi chmura córce chmurce
napatrz że się napatrz,
bo to tam przeciwko nam
wznoszą wielki drapacz.
Wznoszą w górę Dom Kultury,
wielkie, ostre ściany.
A my chmury, biedne chmury
będziemy drapane.”