„To bardzo miło zobaczyć swoje nazwisko wydrukowane. Nawet kiepska książka jest książką.”

„gdyby nam się jeszcze udało
książkę do nabożeństwa
zamienić
na nabożeństwo do książki”

„Dla mnie sławny jest ten, którego nazwisko można przeczytać wszędzie z wyjątkiem książki telefonicznej.”

„Pewnego razu, gdy miałem już na koncie wiele okładek, które zaprojektowałem do innych książek, pomyślałem, że byłoby przyjemnie wymyślić raz książkę dla siebie, książkę obrazkową. I jestem szczęśliwy, że książka, którą zrobiłem dla siebie, podoba się dzieciom!”

„Wiem, że gdzieś w jakiejś książce jest napisane, jak powinienem postąpić. Niestety nie czytałem tej książki.”

„Był przesądny i zawsze umieszczał w pierwszym zdaniu każdej ze swych książek własne nazwisko…”

„Poczułam najczystszą, niepohamowaną radość, kiedy już wreszcie wiedziałam, że będzie to książka, prawdziwa książka, którą można zobaczyć w księgarniach.”

„Astrid zobaczyła, że Pippi to ja. Dostałam tę książkę, kiedy miałam siedem lat, i to był najważniejszy prezent w moim życiu.”

„Nie chciałem przyjąć, tego co wiedziałem. I być może cały ten czas pisałem książkę, której nigdy nie napiszę. Chcę powiedzieć: żyłem, jakbym był książką. A książka nie przekazuje nam jakiegoś znaczenia: książka jest. Nie tworzy się książki, abyśmy się w niej rozpoznali. po prostu jest to książka, całkowicie dla nas obojętna. Ale jeśli, poza wszystkim, moje życie jest w pewnym stopniu spektaklem, wówczas niektóre spojrzenia będą umiały odkryć absolutne podobieństwo – może pomieszanie – tego, co widzą, z tym co czytają.”

„Każde życie, powiadasz,
to materiał na książkę.
Czy aby na pewno?
Czy moje też?
Każda książka, powiadasz,
to materiał na życie.
Moja też?”