„Myślę też, że więcej ludzi pozyskałem sobie wierszami niż kazaniami. Język wiersza jest intymniejszy, mówi o przeżyciach, uczuciach, wzruszeniach. Dlatego wiersze są dla ludzi wrażliwych, których nie można lekceważyć.”

„Myślę, że ksiądz, który próbuje pisać wiersze, poszukuje języka, w którym mógłby wyrazić swe religijne przeżycia. Nie wystarcza mu język homilii, rozprawy teologicznej, morałów.”

„Ludzie czytają między wierszami, bo nie lubią poezji.”

„Wolny wiersz –
to logiczne, mądre przemyślenia.
Wolny wiersz –
to pięknie sformułowane marzenia.
Tak mówią sławni, dzisiejsi poeci –
i jeszcze dodają, że tylko grafoman
z rymem wiersze „kleci.””

„Ten wiersz zajmuje się językiem na bardzo prostym poziomie.
Patrz, jak do ciebie mówi. Wyglądasz przez okno
Lub udajesz niepokój. Masz go, ale i nie masz.
Tracisz go, on traci ciebie. Tracicie siebie nawzajem.
-
Wiersz jest smutny, bo chce być twój, a nie może.”

„(…) wiersz biegnie, ma rozpęd, dialogi wierszem są żywsze i bardziej ekscytujące – po chwili widownia się przyzwyczaja, że będą tak mówić i nie buntuje się przeciwko temu, a odwrotnie – śledzi bardziej te słowa – dlatego, że są one tak kunsztownie powiązane.”

„Starałem się zawsze, by mój ostatni wiersz był lepszy od najpiękniejszego wiersza świata, tzn. od mojego poprzedniego wiersza (…). Z początku porównywałem siebie do Największych. Myślę teraz, że dobrze jest ustawiać siebie od razu najwyżej.”

„Nie wiem co to poezja
nie wiem, po co i na co,
wiem, że czasami ludzie
czytają wiersze i płaczą.”

„Piszę co prawda wiersze, ale są to białe wiersze, bez rymu. Zawsze szczerze podziwiam osoby, które mają naturalny dar rymotwórczy, tak że wiersz nie krępuje ich wypowiedzi.”

„Po poecie zostaje często jeden wiersz. Szkoda, że nie wie, który, bo wtedy mógłby sobie darować inne wiersze.”