
Źródło: O marzenia trzeba walczyć, „Pani Domu” nr 39, 29 stycznia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108946.html
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 18 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/muzyka.htm
Źródło: O marzenia trzeba walczyć, „Pani Domu” nr 39, 29 stycznia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108946.html
Traktat o odchudzaniu
Źródło: s. 70
„Chcę zabawiać ludzi. To całe moje życie. Do mojego ostatniego tchu.”
I want to entertain people. That’s my whole life. To my last breath. (ang.)
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 18 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/muzyka.htm
o nigdy niedokończonej powieści Spełnione życzenia.
Źródło: Gerald Clarke, Truman Capote, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2008, tłum. Jarosław Mikos, s. 550.
„Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!”
S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche! (fr.)
to zdanie przypisuje się najczęściej Marii Antoninie (następczyni Marii Leszczyńskiej), jednak w rzeczywistości wypowiedziała je właśnie Maria Leszczyńska. Była ona odsunięta od wszelkiej polityki, jej jedynym zadaniem było rodzenie dzieci, dlatego też nie miała pojęcia o sytuacji kraju i stanu zadłużenia, jaki spowodował jej mąż Ludwik XV, rozpieszczając swoje metresy. Jest wręcz niemożliwe, ażeby słowa te pochodziły z ust Marii Antoniny, gdyż umieszczone są Wyznaniach Rousseau, które to napisane zostały, kiedy austriacka arcyksiężniczka miała zaledwie 10 lat.
„Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!”
S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche! (fr.)
rzekomy komentarz królowej do demonstracji, jaka toczyła się pod oknami pałacu. Stwierdzenie to jest przypisywane Marii Antoninie - wypowiedziała je jednak najprawdopodobniej jej poprzedniczka - Maria Leszczyńska (żona króla Ludwika XV). Wątpliwości wynikają z tego, że cytat pojawił się w tekstach Jeana Jacques'a Rousseau, kiedy Maria Antonina miała zaledwie 10 lat i żyła na austriackim dworze.
Źródło: fragment pamiętników, za: Oliver Sacks, Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 1996, s. 43
Źródło: Alicja Hendler, Festiwal (bardzo) Mozartowski, „Rzeczpospolita”, 26 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115859.html?josso_assertion_id=9DAF5028E624D2C4