„Dziewczynko bez zapałek, przykro mi, tak ciemno i zimno,
i tylko blednąc, i niknąc przede mną nicość stale.”

„Moje włosy stały się słynne przede mną.”

„Mocne kobiety, z charakterem i godnością… a ona jest taka… takie kobiety bardziej od łabędzi kochają brzydkie kaczątka. Kochają kulawe pisklęta i bezradne dziewczynki z zapałkami.”

„Ale dlaczego zajmujemy się ową nicością? Nicość jest odrzucona przez naukę i uświęcona jako nierzeczywista. Nauka nie chce nic wiedzieć o owym „nic”. Czym jest nicość? Czy nicość istnieje tylko dlatego, że istnieje „nie”, tzn. negacja? Czy też może „nie” i negacja istnieją tylko dlatego, że istnieje nicość? My uważamy: nicość jest prostą negacją całości bytu. Trwoga ujawnia nicość. To nicość sama nicoś-ciuje.”

„Kiedy po raz pierwszy zapytano mnie, kim chciałbym zostać, kiedy będę dorosły, odpowiedziałem „dziewczynką”. Zaraz zainteresował się mną pan od wuefu…”

„Mówisz, że cię miłość mierzi – zmierź mnie sobie, wołam, zmierź!”

„Nie mamy karabinów. Mamy tylko kamienie, pudełka zapałek i benzynę. Razem, ręka w rękę, przy pomocy zapałek i naszyjników wyzwolimy ten kraj.”

„Ognie zapału nie mogą trwać wiecznie.”

„Męstwo w nicość przemieniają ciosy losu.”

„Jedyna rzecz, która absolutnie nie jest kiczem, to nicość.”