„Major Tomorowski dojechał tramwajem do ostatniego przystanku. (…) Tu tylko z rzadka migotały latarnie. Wąskie chodniki, kocie łby na jezdni i niewielkie domki, często jeszcze drewniane.(…) Takie przedmieścia, jak Targówek, Bródno, Kamionek czy słynne Wiechowskie Szmulki szerokim pasem otaczały prawobrzeżną Warszawę.”

„Piłsudski wysiadł z partyjnego (czerwonego) tramwaju na przystanku „Niepodległość.””

„Towarzysze, jechałem czerwonym tramwajem socjalizmu aż do przystanku „Niepodległość”, ale tam wysiadłem. Wy możecie jechać do stacji końcowej, jeśli potraficie, lecz teraz przejdziemy na „Pan”.”

„Paryż powinien leżeć bliżej Warszawy, tak żeby w niedzielę można pojechać tramwajem.”

„Osiedle ma koniec zaraz przy początku
i człowiek by zginął, gdyby nie zmyślne strzałki na jezdni.
Barierka na wiadukcie drży, jak przejrzałe zboże,
lecz chodnik trzyma poziom i gładko znosi lata.”

„Ja wiem, że niektórych kręci sam bieg, a kolejne cele traktują jak przystanki. Ale ja wyruszyłam w podróż po to, żeby dokądś dojechać. Tylko że po drodze zapomniałam, dokąd.”

„Ulice Warszawy były jakby odmienione. Młodzież polska zachowywała się swobodnie. Patrole niemieckie jakby nie zwracały uwagi i nie widziały grup Polaków, które w poprzednich okresach na pewno by zatrzymały. Nie honorowano już napisów „Nur für Deutsche” (Tylko dla Niemców). W ostatnich dniach lipca 1944 r. jechałem tramwajem z Pragi aleją 3 Maja, a więc przez dzielnicę zamieszkaną przez Niemców. Czekali na przystankach, zamierzając zająć miejsce w przeznaczonej dla nich części tramwaju. Motorniczy jednak nie zatrzymywał się, wołając do czekających, wspólnie zresztą z pasażerami, że tramwaj jest tylko dla Polaków.”

„Po wojnie, gdy te przedmieścia Warszawy objęto planem intensywnej rozbudowy, a na Bródnie, Targówku czy Ochocie lub Czerniakowie zaczęły wyrastać całe kolonie „drapaczy chmur” zasiedlanych przez klasę robotniczą czy inteligencję pracującą, ludzie tego marginesu społecznego często nie przyjmując nowoczesnych mieszkań ofiarowanych im w zamian za burzone rudery, wycofali się aż na krańce stolicy. Przede wszystkim na linię kolejki mareckiej, osiedla od Ząbek po Wołomin, czy też miejscowości wokół kolei otwockiej.”

„Czekając na przystanku autobusowym Miodowa przy Krakowskim Przedmieściu, przeczytałam czarny napis na czerwonym murze. Adolf Hitler miał rację, że Żydów wymordował. Nie ma litości dla wrogów polskości. Obok kolejne graffiti: Żydzi do gazu.”

„Dziękuję, monsieur Martin, dojechaliśmy już do ostatniego przystanku, teraz ja wysiadam, a pan? Obojętne! W końcu to obojętne, co pan ze sobą zrobi! Są jeszcze na świecie dziewczęta, które staną jak wryte przed nie istniejącą zapałką, trzeba tylko znaleźć zakręt i zawołać magiczne zdanko! A ja? Ja poczekam jeszcze na swoją miłość. Może przyjedzie następnym pociągiem? Albo jeszcze późniejszym? A może nie przyjedzie wcale? Nie szkodzi, mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi, które nie przywożą nikogo.”