„Nigdy nie będę się czołgał – moim królestwem jest Wszechświat.”

„Fundamentalna zasada rządząca wszechświatem: przyczyny występują przed skutkami, nigdy odwrotnie.”

„Chcę, aby każdy rolnik w moim królestwie miał w niedzielę kurę w garnku.”

„Kiedy byłam dzieckiem, moja mama szyła ubrania ze wzorów i wykrojów krawieckich ze starych magazynów. Powielam je w moich pracach, ale teraz wykroje stają się konstelacjami gwiazd, liniami papilarnymi, a nawet wszechświatem.”

„My to my. My to wybór, którego dokonujemy, a nie krew płynąca w naszych żyłach. Każdy z nas będzie musiał wytyczyć sobie własną ścieżkę pośród jeżyn, nigdy nie mając całkowitej pewności, gdzie leży dobro, i poszukując go bez ustanku, czasem myląc się i zaczynając od nowa. Każdy z nas będzie musiał się opowiedzieć za honorem lub hańbą – drogi prowadzące do światłości zgubią się pośród pyłu i błota, przez które czasem trzeba się czołgać, by odnaleźć właściwą ścieżkę. Wszyscy będziemy musieli powstawać po upadku, bo bohaterowie, którzy nigdy nie upadają, zniknęli jeden po drugim w królestwie śmierci i pozostaliśmy tylko my. Z każdym zachodem słońca dokonamy rachunku sumienia i jeśli honor przeważy nad hańbą, odwaga nad tchórzostwem, będziemy wiedzieć, że to był dobry dzień.”

„To tylko nazwiska! Dopóki żyje mój ojciec, pozostanę Lady Marią, najnieszczęśliwszą kobietą w całym królestwie!”

„Poeta powiedział: „Cały Wszechświat mieści się w szklance wina”. Prawdopodobnie nie dowiemy się nigdy, co dokładnie miał na myśli, ponieważ poeci nie po to piszą, by ich rozumiano.”

„Marzymy o podróżach przez wszechświat, a czyż wszechświat nie jest w nas samych? Nie znamy głębin naszego ducha.”

„Ryszard III ofiarowywał królestwo za konia, koalicja ofiarowuje osła za królestwo.”

„Ja nie wyjdę. – To wy musicie wejść do mnie. Na moje łono, do mojego ogrodu, gdzie się ukazuję. Gdzie mogę zbudować wszechświat wewnątrz czaszki, by rywalizować z rzeczywistością.”