„Coraz rzadsze listy od ciebie
Listonosz tu chyba nic nie winien
Coraz krótsze listy od ciebie
Szukamy się już tylko we mgle”

„Gdy pojmali ciebie zdrajcy, piszesz wierszowany list.
Mówisz, że przy ich torturach Oświęcim to było nic.”

„Napisz, proszę, chociaż krótki list,
choć tak krótki jak noc.”

„Nawet, jeśli będzie padał deszcz
Przyjdę żeby obiad z tobą zjeść
Nawet, jeśli będzie gęsta mgła
Ja w tej mgle do ciebie będę szła”

„Tak długo pisze się list
tak krótko czyta
tak długo robi obiad
tak krótko spożywa
tak długo umiera
tak krótko żyje”

„Nie list, raczej płatek lotu w kopercie
zestrzelony z torby zamczystej.
Listonosz, Francuz prędki jak maszynka
zawirował ośnieżonym z kraju listem.

Te rządki krzywe, jakby napisane sierpem…”

„Synu, szukaj królestwa wartego ciebie, ponieważ Macedonia jest dla ciebie za mała.”

„Mężatka jest jak list, który doszedł na miejsce; panna to jak list bez adresu, nie wysłany; stara panna to list wysłany poste-restante, ale nie odebrany z poczty.”

„Ty nas jedna nie opuszczaj, nadziejo!
Prowadź nas, nadziejo,
W ciemny czas, nadziejo!
W mrocznej mgle wyczaruj
Iskrę wiary (…).”

„Myślałem, że bez ciebie umrę, i chyba umarłem.”