„W poniedziałek trzynastego maja 1876 roku o trzeciej po południu, w dzień po wiosennemu świeży i po letniemu ciepły, wiele osób w parku Aleksandrowskim stało się świadkami skandalicznego zdarzenia, którego niczyja wyobraźnia nie mogła przewidzieć.”

„Dalibóg, trzynastego lepiej nie wstawać z łóżka.
To prawda, ona spędza w łóżku trzynasty dzień każdego miesiąca.”

„W maju zgłosiła autopoprawkę: rzeźnie powinny być pomalowane na jasnozielony, relaksujący kolor wiosennej łąki.”

„Lubię noc. […] O trzeciej nad ranem można robić i mówić rzeczy, których nie da się robić czy mówić o trzeciej po południu.”

„Nie boję się jej w taki sposób jak wiele osób które znam. Nie myślę o niej w kategoriach czegoś straszliwego, co w końcu musi się zdarzyć. Raczej traktuję to jako następny etap, początek następnego etapu, który, mam nadzieję, zacznie nasz nowy byt który będzie zupełnie inny, którego nie jesteśmy w stanie nawet w tej chwili ani przewidzieć, ani opisać ani wyobrazić sobie jak też może wyglądać”

„kamienie z central parku
takie ciepłe i takie
zimne
niczym ludzie – tacy żywi
a później tacy martwi”

„Wiele obrad w sprawie maja w zagajnikach się zagaja.”

„Nie ma osoby tak głupiej ani tak antypatycznej, z którą by nie można obmawiać osoby trzeciej.”

„Witaj, majowa jutrzenko! Świeć naszej polskiej krainie, Uczcimy ciebie piosenką, Która w całej Polsce słynie: Witaj Maj, Trzeci Maj Dla Polaków błogi raj!”

„przecież zdarza się,
że największy żar
ciska wulkan, co
niby dawno zmarł,
pól spalonych skraj
więcej zrodzi zbóż
niż zielony maj
w czas wiosennych zórz”