„Ułan na koniu kuty jest na cztery nogi.”

„Bo w sercu ułana, gdy je położysz na dłoń, na pierwszym miejscu panna, przed nią tylko koń.”

„Jak to na wojence ładnie, (bis)
Kiedy ułan z konia spadnie. (bis)

Koledzy go nie żałują,
Jeszcze końmi potratują.”

„Nie da się porównać żyrafy do myszy, mimo że oba te ssaki mają cztery nogi…”

„Czy ma się cztery nogi czy dwie, pływa się czy lata – każdy powinien mieć swoją godność.”

„Wół, wchodzi przez okno do pokoju. Głowa, rogi i cztery nogi już weszły, ale ogon nie może przejść. Dlaczego?”

„Niech się zamkną, jak pragnę zdrowia. Co ich to obchodzi, że ten Hausner sobie pobędzie jeszcze trochę ministrem? Konia kują, a żaba podstawia nogę.”

„Przybyli ułani pod okienko,
Pukają, wołają: puść, panienko.”

„Konia! Konia! Królestwo za konia!”

„Uścisnęli sobie dłonie. Egzorcysta postawił na stół flaszkę śliwowicy. Wypili, zakąsili, chlapnęli na drugą nogę bo po pierwszym się przecież nie zakąsza… Potem wypili trzeciego, bo Boh trojcu lubit, potem czwartego bo chata ma cztery kąty a koń cztery kopyta. Potem po piątym, bo ręka ma pięć palców, a czołg czterech pancernych i psa, potem po szóstym, bo tydzień dawniej miał sześć dni roboczych, potem po siódmym, bo jednak siedem dni w tygodniu było, a skarb zawsze leży siedem kroków od miejsca, w którym się go szuka…”