„Drożyzna! drożyzna!
Wszyscy narzekają
I źródła drożyzny
Na darmo szukają (…)
Popatrzcie na ludzi
Ile ich przy pracy?
Toż przeszło połowa
To sami próżniacy.
Więc aby wyżywić
– Każdy mi to przyzna
Tyle darmozjadów.
Musi być drożyzna.”

„Każdy powinien pracować sam dla siebie, nie wymagając pracy innych i z rezultatów swej pracy przyswajać sobie tyle, ile mu potrzeba do spożycia, resztę rozdawać potrzebującym.”

„Ile ludzi, tyle zdań.”

„Gdyby ludzie pracy mogli rozporządzać środkami do pracy, wtedy nie byłoby może brylantów i zbytków, ale nie byłoby głodnych, biednych i ciemnych. (…) Tylko próżniakom byłoby wtedy źle na świecie!”

„Ludzie są na tyle szczęśliwi, na ile sobie pozwolą.”

„Kłamstwem można ludzi karmić, ale nie można wyżywić.”

„To nieprawda, że wszyscy ludzie są braćmi; prawie połowa – to przecież siostry.”

„Większość ludzi ma tyle szczęścia, na ile sobie pozwoli.”

„Ludzie mają w sobie tyle dobroci, tyle wiary, tyle miłosierdzia, ile im potrzeba, żeby powiększyć rozkosz chwili.”

„Mam tylu ludzi, ile robaków wypełza z nor.”