„A kiedy dosyć masz życia na pokaz, powiedz:
Nie będą mi radzić – jak, nie umrze nikt za mnie, więc
Żyć mogę, żyć trzeba, mam to w dupie!
Nie będą mi radzić, bo ich nie posłucham!”

„Ładne dziewczyny nie muszą być bystre, żeby sobie radzić w życiu, więc mózg się u nich nie rozwinął.”

„Radzili sobie [Ordyńcy], Czasem tak, jak z prawie wszystkim w życiu – jak z czymś, co się atakuje i próbuje zabić.”

„Teraz, kiedy już mogę umrzeć, warto żyć.”

„Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.”

„Mam już dosyć głupich ludzi, którzy mówią mi jak mam żyć.”

„Żyć to mi nie dajecie,
lecz umrzeć nikt mi nie wzbroni…”

„Nikt nie siedzi już w mojej kieszeni. Pracuję sam na siebie. Nie kontroluję przemysłu muzycznego na świecie, a ludzie, którzy mają władzę chcą kierować życiami muzyków. Ja nie daję sobą sterować, więc dostaję mniej forsy, ale radzę sobie.”

„Rodzice mnie tak [optymistycznie] do życia usposobili. Mieli jasno wytyczony cel, ciężko walczyli o jego realizację, ale nie narzekali. Nie dostałem też od życia ciosów, które by mnie powaliły na obie łopatki. Los mi raczej sprzyja, a z problemami sobie radzę. Wychodzę z założenia, że trzeba rozwiązywać je od razu – zanim będzie za późno.”

„żyć nie umierać
coś dzieje się
a ja nic nie wiem – i co?
i tak ma być
mogę żyć
i tak ma być
ja mogę żyć z tym”