„To prawda, nie mamy konta na Facebooku.”

„Postanowiłem otworzyć konto na Twitterze, bo na Facebooku jest gejowska cenzura. Jak jest tutaj, da się utrzymać z dala od ich chamstwa?”

„Nie śledzę [informacji na swój temat], nie siedzę w sieci i na razie nie mam konta na Facebooku. Podczytuję recenzje ze spektakli, ale staram się nie brać ich zbytnio do siebie. Najlepszym recenzentem jest widownia.”

„Nikogo do niczego nie namawiam. Zresztą nie mam konta na Facebooku. Dopiero w tamtym roku kupiłem sobie maca, a osiem miesięcy temu nauczyłem się wysyłać e-maile. Nie interesują mnie pozorne relacje, pozór kontaktów i samozachwyt, że jesteśmy en vogue, trendy, w głównym nurcie. Nie jesteśmy. Jesteśmy w dupie. Jeśli pani nie usiądzie i nie będzie mogła porozmawiać ze swoimi bliskimi normalnie, to jest pani w dupie, za przeproszeniem. I siedem tysięcy znajomych na Facebooku nic tu nie pomoże.”

„Nie mieliśmy kont w Szwajcarii. Nikt nie otwierał żadnego konta. To dowód, jak bardzo się pan myli. Co za oszczerstwo, co za prowokacja! To jest zamach stanu.”

„Męstwo: wyciąg z konta odwagi.”

„Hossa na giełdzie, bessa na koncie.”

„Konto
Mam konto w pewnym banku
Wyłożone lustrami tektonicznymi ściany
Obrotowe drzwi dolin lodowcowych
Ochrona z kolorowych pomurników
(…)”

„Mnie się wydaje, że najlepszy sposób na kobietę, to konto w banku.”

„Naszyjnik perłowy i konto masz z głowy.”