„Powiedziało gówno śliwie:
– Spadnij, ja cię uszczęśliwię.”

„Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.”

„(…) i nawet ci nie powiem, co z tego wyszło, bo takich słów nie znam. Gówno to byłby niezasłużony komplement.”

„Jego słowo było gówno warte; nie dlatego, że gówno warte jest słowo większości ludzi.”

„Ja bym musiał powiedzieć: Jarek, pierdolisz, nie było cię tam.”

„O to Cię pytam, powiedz mi prawdę Boże!”

„Gówno to już estetyczny banał.”

„Codziennie to samo gówno.”

„To jedno wielkie gówno.”

„Przeszliśmy przez ciężkie gówno.”