„Olbrzymie słońce, a mieści się w oczach.”

„Trzymam się nisko jak słońce, gdy oczy wreszcie otwieram,
po kolejnej nocy z tych do zapomnienia.”

„Mówię do ciebie tak cicho jak ptak
o świcie słońce upuszcza w twoje oczy
Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie”

„Czyż można chcieć Słońce, a jego plam nie?”

„Słońce także kloaki nawiedza, a nie maże się.”

„Twarz to kiepski językoznawca. Ile słów mieści się w uśmiechu? Poza tym uśmiechy dzielą się na stosowne i niestosowne. Te pierwsze otwierają przed tobą drzwi, te drugie nie. Co robić, kiedy jest ci potrzebny język niebios, a ty masz tylko ręce i oczy?”

„Wpatruj się co wieczora we słońce zachodnie:
Nic nie powiększa oczu i duszy – i nie ma
Chwili – jako ta chwila potężna – i niema,
Kiedy dzień w piersi morza gasi swą pochodnię.”

„Rzadko słyszało się o podobnym zjawisku: Żydzi zdrowsi od gojów; nienaturalne było też posiadanie córek wysokich jak drzewa, olbrzymek o wielkich biustach, szerokich plecach i z jasno skrzącymi się oczami. To było po prostu zbyt wiele! Matka była równie wysoka, silna i zdrowa, a w oczach miała takie same jasne iskierki, jak jej córki. Ilość pracy, jaką wykonywały te kobiety, była wprost nieprawdopodobna!”

„Kapłani zakryli przed ludźmi słońce a dali im świeczkę.”

„Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.”