„Każdy z nas ma coś takiego: niszę, w której „wypoczywa”. Nie wierzę ludziom, którzy od rana do wieczora stoją na straży intelektualnego koturnu i nie potrafią zabawić się w życie.”

„(…) takie jest życie! Każdy chce je sobie w jakiś sposób poprawić. Ja wierzę jedynie, że trzeba swoje odcierpieć. Wierzę, że zanim zacznie się chodzić, trzeba się nauczyć raczkować.”

„Nie zwykłam od rana do wieczora chodzić po czerwonym dywanie w fioletowym futrze z norek.”

„Czy będzie wojna? W to nie wierzę. W każdym razie nikt właściwie w tym momencie nie ma na to ochoty. Taki stosunek do niej to nasz najlepszy sojusznik. (…) Wieczorem znowu u Führera.(…) Jest bardzo wściekły na Polskę.”

„Jesteście interesujący, bo się interesujecie. Jesteście kochani, ponieważ potraficie kochać i ponieważ w sobie samych i w innych ludziach kochacie życie.”

„Całe życie byłam sama. To trudne do wypowiedzenia. Myślę, że Pan Bóg daje ludziom zadania, ale nie każdy potrafi je dźwignąć. Pewnych rzeczy nie da się zmienić, naprawić. Ale ja już się uodporniłam. Dla mnie dopiero przyjdzie czas.”

„Mówił, że z Nangijali pochodzą wszystkie bajki, bo właśnie tam takie rzeczy się dzieją i ten, kto się tam znajdzie, ma przygody i od rana do wieczora, a nawet w nocy.”

„Życie jest jak rana – którą zapełnić można tylko rozkoszą.”

„Każdy dotyk rani tak bardzo, że umierasz godzinami.”

„To są dość specyficzne studia, bo pracuje się siedem dni w tygodniu od rana do wieczora z nocami włącznie. Do tego, mimo że się pracuje w zespole, to tak naprawdę wszystko idzie na własny rachunek. Nie ma takich porównań – kto lepiej, kto gorzej… Potem życie weryfikuje, komu się uda.”