„Morzem jestem i burzy nie lękam się,
gdyż całe życie morza jest niespokojne.”

„Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.”

„Henry podniósł się, podając Laurze rękę. Wydychając chmurkę pary wodnej, podźwignęła się na nogi. Płaskowyż znajdował się ponad trzy tysiące metrów nad poziomem morza, a powietrze było rozrzedzone i zimne, w jakiś sposób wydawało się inne niż to, którym oddychali przez całe dotychczasowe życie. Ale było też niesamowicie czyste.”

„Ten, kto urodził się w purpurze i nigdy nic nie pragnął (…) — nie wie, jakim szczęściem jest życie; tak samo jak nigdy nie docenił czystego błękitu ten, czyje życie nie było zdane na łaskę czterech desek miotanych falami wzburzonego morza.”

„I uchodzi nam miłość, i znowu przychodzi,
Jak morze. Nie dziw, bo się Wenus z morza rodzi”

„Chcę przeprowadzić się bliżej morza, żeby codziennie rano móc oglądać wschód słońca.”

„Cywilizacja? Ona tylko próbuje nam ułatwić życie, plącząc je niemiłosiernie, a miłość, taka wiesz, wielka, w której i kobieta, i dziecko, i pies, i sosna, zapach miodu, morza… to dopiero wartość!”

„Co tu mówić o bogach i gwiazdach,
o pianie na niewidzialnym morzu,
o pyłku kwiatów z najdalszych ogrodów,
kiedy boli nas życie. Kiedy każdy dzień
przychodzi, by sam siebie rozszarpać, każda noc
wykrwawia się w konwulsjach od czyjegoś ciosu”

„Kiedy byłem na morzu, całymi godzinami, a nawet dniami stałem na pokładzie i wypatrywałem lądu. A teraz chciałem zobaczyć morze.”

„Dziękuję. Nie mogę powiedzieć niczego innego jak tylko dziękować. Moje całe życie. Jestem błogosławiona. Jestem szczęściarą i czuję to każdego dnia.”