„Podnosząc rękę na towarzysza Stalina podnieśli rękę na wszystko, co ludzkość ma najlepszego, ponieważ Stalin jest naszą nadzieją (…) Stalin jest naszym sztandarem. Stalin jest naszą wolą. Stalin jest naszym zwycięstwem.”
29 stycznia 1937 w przemówieniu do tłumu zgromadzonego na placu Czerwonym po ogłoszeniu werdyktu w procesie „alternatywnego antysowieckiego centrum trockistowskiego”.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin…, op. cit., s. 204.
Nikita Chruszczow 24
przywódca ZSRR 1894–1971Podobne cytaty

fragment listu napisanego po dwóch latach ciągłego mordowania ludzi dla Stalina (1938).
Wariant: Drogi towarzyszu Stalin,
Nerwy mnie zawodzą. Nie potrafię postępować jak bolszewik; czuje zwłaszcza ból swoich słów w naszej „osobistej rozmowie”, kiedy ofiarowałem Wam całe swoje życie i swoją partyjność. Jestem absolutnie zdruzgotany. Ostatnie lata zabrały nam wielu ludzi. [fragment listu napisanego po dwóch latach ciągłego mordowania ludzi dla Stalina (1938). ]
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

w rozmowie z Mieczysławem Rakowskim o granicy zachodniej.
Źródło: „Ale Historia” http://wyborcza.pl/alehistoria/1,153061,20223138,najwieksze-marzenie-towarzysza-gomulki-sasiedzi-przez-odre.html, wyborcza.pl, 13 czerwca 2016.

Źródło: Mieczysław Lepecki, Pamiętnik adiutanta marszałka Piłsudskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, ISBN 8301068280, s. 172.

Inne cytaty
Źródło: twojahistoria.pl https://twojahistoria.pl/2017/12/26/co-lenin-naprawde-myslal-o-stalinie/#3, 26 grudnia 2017.
o powstaniu warszawskim.
Źródło: Stanisław Salmonowicz: Nawet sukces Powstania Warszawskiego nie zmieniłby naszej sytuacji po wojnie. Więc jest żal http://www.pomorska.pl/publicystyka/art/7767993,stanislaw-salmonowicz-nawet-sukces-powstania-warszawskiego-nie-zmienilby-naszej-sytuacji-po-wojnie-wiec-jest-zal,id,t.html, pomorska.pl

Źródło: Wspomnienia, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 261.

Źródło: Wiera Dawydowa, Leonard Gendlin, Wyznania kochanki Stalina, op. cit., s. 98.