„Niektórym w serdecznym uścisku połamano kości.”

„Ten wybrany naród, ta narzeczona, z przeproszeniem, ma połamane kości, cała jest w bolączkach jak Hiob, sponiewierana, palona w ogniu. Czy coś takiego może się podobać? Pan Bóg też lubi ładne kobiety.”

„Są choroby, w których wszystkie sprężyny naszej istoty fizycznej wydają się jakby połamane, energie unicestwione, muskuły zwiotczałe, kości rozmiękłe jak ciało, a ciało płynne jak woda.”

„By przeżyć, trzeba nam czterech uścisków dziennie. By zachować zdrowie, trzeba ośmiu uścisków dziennie. By się rozwijać, trzeba dwunastu uścisków dziennie.”

„Jeżeli wy z powodu ujawnionej obecnie różnicy zdań staniecie na stanowisku wojny z nami, to nie może być tu mowy ani o walce, ani o porażce, ani o zwycięstwie. Taki już jest wasz specjalny przywilej i wynikająca z niego i ciążąca na was specjalna odpowiedzialność. Towarzysze! W naszej Komunistycznej Międzynarodówce kości połamane zrastają się. Obawiam się natomiast czego innego: właśnie z racji tego waszego specjalnego przywileju niebezpieczni dla was nie są tacy ludzie, którym można dla takich przyczyn, jak nam, łamać kości, ale tacy, którzy w ogóle kości nie mają.”

„Chcielibyśmy doprowadzić do uchwalenia nowej Konstytucji bez uciekania się do gwałtów i bez zamachu stanu. Chcielibyśmy, by nacisk społeczeństwa na posłów był zdecydowany i silny. Zdrowiej czasem połamać kości jednemu posłowi niż doprowadzić do konieczności użycia karabinów maszynowych. Konstytucja będzie zmieniona!”

„Torturą jest oddanie i uścisk miłości!”

„Tu ci mama śniadania do łóżka nie przyniesie.
Nie ubierze cię w dresy i nie wsadzi ci dwie paki w kieszeń.
Jak nic nie wyczeszesz, to żegnaj Leszek.
I przekaż tą depeszę – jak złapię jelenia to go wybebeszę.
Połamię mu kości, a na koniec jebnę mu kieszeń.
To już nie są domowe pielesze.”

„Miłość – pomyśleć przez sekundę, że w uścisku zamykamy szkielety.”

„Jak prędko w płochej kobiecie umiera miłość, gdy wzroku jej uścisk nie podpiera.”