„Początkowo nie uwierzyłem. Musiałem spojrzeć na to wszystko dwa razy.”

„Pozwól, panie, że postawię ci jedno pytanie. Gdyby ci Kościół powiedział: „Dwa i trzy to razem dziesięć”, co byś uczynił? „Panie – odparł – musiałbym w to uwierzyć i liczyłbym tak: jeden, dwa, trzy, cztery, dziesięć.””

„Nawet Bóg nie może sprawić, by dwa razy dwa nie było cztery.”

„Szczęście jest optyczną iluzją. Dwa lustra, które wysyłają sobie ten sam obraz w nieskończoność. Nie próbuj dotrzeć do początkowego obrazu, nie ma go tam.”

„Spójrz na skąpca, jak wchodzi po schodach – gdzie tylko może bierze po dwa stopnie na raz!”

„Zwątp we wszystko przynajmniej raz, nawet w twierdzenie: dwa razy dwa jest cztery.”

„Istnieją dwa sposoby, na bycie oszukanym. Jednym z nich jest wierzyć w to, co nie jest prawdą; drugim jest nie uwierzyć w to, co jest prawdą.”

„Jeśli ktoś już dwa razy bez skutku próbował odebrać sobie życie, jeśli w młodości spadła mu na głowę szafa, kiedy słuchał Black Sabbath, jeśli wyszedł cało z katastrofy samolotu w Rzeszowie, to naprawdę trudno uwierzyć, że rzeczywiście nie żyje.”

„Pan Tadzio: Dwa razy dwa?
Pan Piotruś: Cztery.
Pan Tadzio: Za dokładnie. Jeszcze raz. Dwa razy dwa?
Pan Piotruś: Sztrrr…
Pan Tadzio: O, teraz dobrze!
Pan Piotruś: Fronczewski.
Pan Tadzio: Rosssssss…
Pan Piotruś: Co to tak syczy?
Pan Tadzio: A teraz?
Pan Piotruś: Przestało…”

„Dwa razy przymierz, zanim raz utniesz.”