„Święty człowiek. Od razu postawiłem na nim krzyżyk.”

„Wszystkich ludzi dobrej woli nawołuje Ojciec Święty do wszelkich ruchów małżeństw, które razem się spotykają, by się nauczyć być rodzicami i wychowawcami.”

„Smutny święty to żaden święty.”

„Gdy człowiek wielbi innych, zawsze może mieć rywali, gdy tylko spróbuje wielbić siebie, ma z nimi natychmiast święty spokój.”

„Za pierwszym razem się nie dostałam [do PWST]. I wtedy część rodziny gratulowała mamie mojego niepowodzenia – że będzie święty spokój, bo aktorstwo to niemoralny i zdeprawowany świat.”

„Przykład z maja tego roku – przychodzi do mnie człowiek i mówi: „Nasz szef postawił przed nami zadanie: albo ją kupcie, albo zlikwidujcie”. To był jeden z ochroniarzy Kadyrowa.”

„Człowiek tyle razy umiera, ile razy traci swych bliskich.”

„Żadnemu facetowi nie postawiłbym ultimatum typu: możemy być razem, ale nikt czy prawie nikt nie może o tym wiedzieć. Nie mam też dylematów: czy stracę fanów/fanki, czy nie. Albo mnie kupują takim, jakim jestem, albo nie.”

„Religia jest przecież sprawą osobistą, zakorzenia się w osobie, choć prowadzi do wspólnoty. W szkole najbardziej osobiste jest wnętrze plecaka. Tam może się znaleźć miejsce na mały znak, na krzyżyk własnego wyznania, na święty tekst, coś, co o wierze przypomina. Przyjaciół mogę dopuszczać do obejrzenia tego skarbu. Wszyscy wzajemnie będziemy okazywać szacunek pamiątkom, które nosimy ze sobą, udając się w świat. Nie muszą dzielić. Mogą wspierać.”

„Święty egoizm.”