„Moje ukochane miasto jest trochę jak rodzic alkoholik,
czasami nienawidzisz go bardzo i masz dość, ale przy obcych bronisz.”

„Nie można być dość wybrednym przy wyborze rodziców.”

„Opowiedzenie czegoś z przeszłości zabiera mi trochę czasu, myślę, że to przez to, iż przez 3 lata byłem alkoholikiem.”

„Wiem, że masz dość,
Lecz, widzisz, dziewczyno,
Wybrałaś mnie sama,
Więc humory moje znoś.”

„Warszawa jest najpiękniejszym miastem na świecie i nikt mnie nie przekona, że mogłoby być lub jest inaczej… Kocham moje miasto z jego przeraźliwie brudną Wisłą, tysiącami spalin, McDonaldem, Galerią Centrum, PeKiNem, smacznym tureckim kebabem z baraniny, najwspanialszym chyba w tym mieście Teatrem Powszechnym, bardzo uroczą Starówką i moją ukochaną Skarpą, z której widać nadwiślańską panoramę miasta. Kocham to moje miasto nad Wisłą, bo jest moje, tak po prostu… i ja to naprawdę czuję… W nim się urodziłem, wychowałem i teraz żyję jako dorosły już facet. Wierzę, że tutaj właśnie spełni się mój wielki sen o pięknej miłości.”

„Warszawa przestaje być miastem, jest centrum urzędowo-biznesowym. My też chcielibyśmy mieć trochę drzew, a nie tylko kolejne wieżowce.”

„Nawet w kulturach gdzie reinkarnacja jest akceptowana, rodzice czasami myślą, że takie wspomnienia są szkodliwe. Często są zmartwieni tym co dziecko pamięta. Rodzice nie byliby szczególnie zadowoleni mieć zamordowane dziecko, nie wspominając już o inkarnacji mordercy w swojej rodzinie.”

„Po 4 czerwca Kościół dla niektórych osób przestał być modny. Tak to sobie dość złośliwie mówię. Trochę się wycofali, może nie chcieli, może nie mieli czasu.”

„W obcych miastach przychodzimy na świat,
nazywamy je ojczyzną, lecz niedługo
wolno nam podziwiać ich mury i wieże.”

„Ale, widzi pan… no tak… zapewne… bić kobietę… chociaż czasami… ja tego nie pochwalam, broń Boże… ja to potępiam, ale tak czasami… to trzeba ten tego… No… jak to powiedzieć…”