„na dachu świata
palę za sobą mosty z bajek
stąd lepiej widać
karabiny tak lekkie
że udźwigną je Murzynki Bambo
posyłane w pierwsze szeregi

błogosławieni którzy płaczą
nigdy nie mogłam się z tym pogodzić.”

„Miłość nie tylko jest mostem, który pozwala dotrzeć nam do innych. To także most, po którym możemy dotrzeć do nas samych.”

„Zabójstwo Johna Killbride, dziecka, było dla mnie jak przekroczenie Rubikonu. On [Brady] powiedział, że to dobrze, że przekraczając Rubikon pogodziłam się z tym, co usiłował mi wbić do głowy: że to, co się stało, już się nie odstanie. Że nie ma dla nas odwrotu i że już pierwsze morderstwo, nie mówiąc o drugim, związało nas ze sobą na dobre i na złe.”

„Trzeba wziąć na siebie cały ciężar świata
i uczynić go lekkim, znośnym.
Zarzucić go sobie na ramiona
tak jak plecak i ruszyć w drogę.”

„Trzeba by mieć twarz z gipsu, żeby nie było widać zmarszczek. Uśmiechamy się, płaczemy, cierpimy, a wszystko to potem widać na twarzy, i to jest piękne.”

„Stare przysłowie dobrze powiada: ślub jest żałobą; jednakże każda co prędzej rada płakać nad sobą.”

„Casting przypomina dżunglę, gdzie do palmy pierwsza dobiega małpa o najlepszych chodach.”

„Spalę mosty, zanim będziesz mógł przejść.”

„Płakałem – powiedział Dean.
– Idź do diabła, przecież ty nigdy nie płaczesz.
– Tak mówisz? Dlaczego sądzisz, że nigdy nie płaczę?
– Nie umierasz na tyle, żeby płakać.”

„Nie zabiją cię, jeśli ich nie palisz. Nigdy nie paliłem. To metafora. Bierzesz w zęby coś, co cię może zabić, ale nie dajesz mu na to szansy. Metafora.”