„Ciągła introspekcja, a jednocześnie – prowokowanie przez różne sytuacje spontanicznego wyjawiania się czegoś z człowieka, nawet bez świadomości. Aktor przy opracowywaniu każdej swojej roli musi dokonać bolesnego trudu. Jeżeli tego nie uczyni, to albo się powtórzy, albo jeszcze gorzej – stacza się w jakąś manierę.(…) Nasza praca w ogóle to odkrywanie tajemnic drzemiących w człowieku.”

„Człowiek pragnący czegoś dokonać nie może być krytykiem i historykiem swoich czynów.”

„Aktor musi zbierać swój dorobek. Inaczej jest się wtedy widzianym, gdy ubiega się o jakąś rolę.”

„Cały świat to scena,
A ludzie na nim to tylko aktorzy.
Każdy z nich wchodzi na scenę i znika,
A kiedy na niej jest, gra różne role.”

„Nie jestem skłonny sądzić, że zasadniczą sprawą na tym świecie jest lubieżność, człowiek nie kończy się na narządzie rozkoszy, niemniej to narzędzie wyjawia jej tajemnicę.”

„I cóż ma z trudu swego człowiek?…
I z prac tych, które wszczął pod słońcem?…
Znikomość – jego dzieła gońcem,
A żywot jego mgnieniem powiek.”

„Unikam zaszufladkowania, uwielbiam odkrywać nowe aspekty mojej osobowości, a pomaga mi w tym aktorstwo. Każda rola to przygoda. Myślę, że każdy mógłby być aktorem. To naprawdę nic trudnego.”

„Na ogół uważa się, że mieć określony cel to dobra rzecz, bo wtedy człowiek czegoś chce i do czegoś zdąża; z drugiej jednak strony taka sytuacja nakłada na niego końskie okulary: widzi tylko swój cel i nic więcej. Tymczasem to więcej - szerzej - głębiej, może być znacznie ciekawsze i ważniejsze. Przecież wejście w inny świat to wejście w jakąś tajemnicę, a ona może kryć w sobie tyle labiryntów i zakamarków, tyle zagadek i niewiadomych!”

„Bo człowiek jest najsilniejszy wtedy, gdy stacza swoją ostateczną bitwę.”

„(…) ciekawe role grają ciągle ci sami aktorzy, więc ma się wrażenie, że ciągle grają jedną rolę, tylko są w innym kostiumie. To jest jakiś problem. Nie proponuje się aktorowi, który – powiedzmy – do tej pory grał ciągle bandziora, roli zakochanego, wrażliwego geja.”