„Psychikę naszą „zatrudniamy” jednostronnie, tylko dla stwarzania posłusznego i wygodnego dla siebie świata.”

„Nasz los leży przecież w naszych rękach,
Jeśli nie dla świata to dla siebie.”

„Miarą naszej miłości ma być miłość, jakiej dla siebie oczekujemy od całego świata.”

„Do środka Kościoła wdarli się duchowni, którzy opanowali Kościół wykorzystując pozycje, które zagarnęli dla siebie w Kościele, rozpowszechniają błędy. Ale czy my jesteśmy zobowiązani przyjmować błędy, dlatego że przychodzą one od nas drogą urzędową? Nie bardziej niż musimy być posłuszni rodzicom, którzy są zhańbieni i żądają od nas, abyśmy też postępowali haniebnie. Tak samo nie możemy być posłuszni tym, którzy wymagają od nas, abyśmy wyrzekli się naszej wiary, abyśmy porzucili naszą Tradycję. O tym nie ma mowy!”

„Agencje towarzyskie przeważnie nie zatrudniają pań z towarzystwa.”

„Ekspresjonizm nie widzi, lecz ma wizje… Rzeczywistość powinna być stwarzana przez nas, nie można zadowolić się faktami zarejestrowanymi, w które się wierzy… Fakty i przedmioty są same w sobie niczym – istnieje tylko nasza wewnętrzna wizja, która je tworzy… Obraz świata winien być rozpatrywany w całej swej czystości i autentyzmie. Ale ten obraz istnieje tylko w nas.”

„My też mieliśmy po 20 lat. Musimy przygotować się jednak na to, iż czasy te nie będą wygodne. Nasze umysły, nasze serca są ciągle żądne wielkich idei, które bez wątpienia rozpalą nas do przyszłych działań.”

„Mam (…) nadzieję, że jestem zatrudniany za talent, a nie ze względu na nagrody, które otrzymałem.”

„To, co człowiek czyni, musi on uważać za swoją odpowiedzialność, musi przyjmować odpowiedzialność za wszystko w czym bierze udział, do czego przyczynia się całym życiem swoim – gdyż inaczej demoralizuje sam siebie. Zrzucanie z ludzi odpowiedzialności za ich czyny, przyzwyczajanie ich do tej myśli jest budowaniem i rozwijaniem psychiki niewolniczej. Nasza swoboda sięga tak daleko, ten sam ma okres co i nasze poczucie odpowiedzialności.”

„Dzieci są istotami, które w sobie, we właściwy sposób obserwują świat i przyjmują to, co ze sobą niesie.(…) Dzieci nie należą do jakiegoś plemienia nie z tego świata, ale są naszymi kompanami doświadczającymi tej samej rzeczywistości.”